Ingestuurd door - Eingesandt worden von - Send in by: Anja en Willem uit Maurik

Nadat onze Teckel Guusje was overleden, wilden wij geen hond meer hebben.
Guusje was een hele lieve en nieuwsgierige hond. Als ik aan het klussen was (in huis) stond hij er de hele tijd bij en keek altijd in de gereedschapkist wat ik daaruit pakte.
Helaas was het wel een sloper. Hij deed ongeveer 1 uurtje met een golfbal waarnaar deze in honderden stukjes was gekauwd.
Helaas kreeg Guusje een hernia die (toen) niet te behandelen was en wij hebben hem moet laten inslapen.

Op gegeven moment reed ik met de auto door Buren richting Asch en zag aan de linkerzijde van de weg een boerderij waar een hele meute Beagles in de wei liepen.
Het bleek dat daar een fokster Barones Borch tot Verwolde woonde, die Beagels fokte.
U begrijpt het al.
Hier werd een Beagle uitgekozen die zij graag kwijt wilde daar zijn dektermijn er bijna opzat. Deze hebben wij nu ongeveer 9 jaar.
Helaas heeft hij te lang bij de meute vertoefd en is daardoor wat afstandelijk. Hoewel het nu wat beter gaat.

Maar ja  het Teckelgevoel bleef toch zeuren, zodat wij besloten een Teckelpupje aan te schaffen.
Naar lang zoeken kwamen wij in de buurt van Strijen bij de kennel De Hoeksewaard, waar wij een ouder echtpaar ontmoette die een nestje Teckels had. Deze Teckels troffen wij buiten in de sneeuw aan in een ren waarin een hondenhok stond.
Nadat dit echtpaar de pups naar binnen had gehaald hebben wij onze Teckel Dirk uitgezocht. Al gauw bleek dat Dirk bang was voor kinderen en niet te vertrouwen bij kleine kinderen zodat wij hem moesten opsluiten als er kinderen waren. Tegen ons is hij zeer aanhankelijk en luistert zeer goed naar mij (de baas) met het vrouwtje neem hij nog wel eens een loopje.
Ook onze Beagle had geen leven bij Dirk en moest in de huiskamer het veld ruimen en mocht er ook niet meer in. Daar er regelmatig door Dirk een gevecht werd begonnen, hebben wij hem laten castreren. Nu gaat het al wat beter. Dirk in nu vijf jaar. Wel viel het ons op dat Dirk bang was voor hoogtes bv de trap. Mogelijk hebben kinderen hem als pup een keer laten vallen en heeft hij geen vertrouwen meer in (kleine) kinderen. Als de kinderen wat ouder zijn (dus rustiger) vindt Dirk het minder erg.

Daar mijn vervroegde uittreding van mijn werk naderbij komt, besloten wij om nog een Teckel te nemen en eventueel een nestje te laten komen.
Tegenstrijdige berichtgeving maakte het moeilijk om een keuze te maken uit het geslacht van de Teckel.
Gelukkig kregen wij contact met Lidy die ons zeer goed geholpen heeft deze keus te maken. Het werd dus een teefje die wij inmiddels al Trijntje hadden genoemd. Via Lidy kwamen wij in Loil uit bij de familie Buunk. Deze familie had een aantal teefjes en een reutje. Bij de eerste ontmoeting werden wij zeer vriendelijk ontvangen en zagen de pupjes met moeder in de bijkeuken liggen. Het zag er allemaal verzorgd en gezond uit. Ook liepen er kinderen in huis waardoor deze pupjes ook niet zo schrikachtig meer waren. Alle pupjes leken zoveel op elkaar dat besloten werd pas een teefje uit te zoeken als deze 8 weken waren. Ze zouden dan ook al gechipt zijn en dan makkelijker uit elkaar zijn te houden.
Nadat wij zeer lang moesten wachten konden wij eindelijk ons Trijntje ophalen. Wat duurt dat lang dat wachten op je nieuwe huisgenoot.

Thuisgekomen keurden de twee poezen en de Beagle, Trijntje geen blik waardig.
Onze Teckel Dirk moest er niet veel van hebben en verweet ons een nieuw lid in het gezin gebracht te hebben. Wij hebben zijn aandacht bijna twee weken moeten ontberen. Zijn gewoonlijke vrijerij was danig bekoeld. Ook Teckel Trijntje moest niet te dicht in de buurt komen. Langzaam aan werd de verstandhouding toch beter tussen de twee Teckels. Het gaat zelfs zover dat ze met elkaar spelen. Al moet ik wel zeggen dat Trijntje het grootste gedeelte van het spel op haar rug wordt gewerkt zodat hij maar weet wie de baas is. Ook krijgt Trijntje regelmatig een snauw/grauw.  Onze Dirk is een beetje een chagrijn  (vinden wij). Gelukkig krijgen wij weer onze likjes van Dirk. Wij hebben er vertrouwen in dat het tussen de honden wel zal klikken.

Al met al is Trijntje een heerlijke hond die ons veel plezier geeft. Vandaag 5 januari 2003 zag zij haar eerste sneeuw.

Trijntje kort na thuiskomst, ze is een dochter van Marictur Black Midas at Villae Alistes