Einn af hinum nżskipušu rķkislistamönnum er Gušbergur Bergsson. Athygli hafa vakiš ummęli hans į opinberum vetvangi undanfariš. Annarsvegar ķ śtvarpsvištali og hinsvegar ķ Silfri Egils sķšasta sunnudag.

Žaš sem hefur vakiš furšu fólks er aš Gušbergur segist hafa sparaš til elliįranna og žvķ hafi hann mestar įhyggjur af skattskżrslunni nęstu įrin žegar listamannalaunin (um 100 žśs. kr. į mįnuši) bętast viš. Einnig hafa ummęli hans um žį sem sżna ekki fyrirhyggju fariš fyrir brjóstiš į sumum. Gušbergur hefur sagt žaš heimskra manna rįš aš huga ekki aš elliįrunum meš sparnaši og var hann įsakašur um aš vera „félagslegt idķót“ fyrir vikiš ķ lesendabréfi ķ Morgunblašinu.

Meš öšrum oršum er žaš aš vera „félagslegt idķot“ aš hugsa fram ķ tķmann og leggja til hlišar og lįta ekki rķkiš eša annaš bįkn bera įbyrgš į velferš sinni sķšustu įrin. Bréfritari, Siguršur Jónsson, sagši m.a. ķ fyrrnefndu bréfi ķ Mogganum aš svona mįlflutning, sem hann kallar „afturhaldssjónarmiš“, megi frekar bśast viš aš heyra frį Pétri Blöndal en „gįfumanninum og heimsborgaranum“ Gušbergi, sem kynnst hefur ašstęšum sjśkra og fįtękra. Žvķ er ekki hęgt aš lesa annaš śt śr oršum bréfritarans en aš gagnrżni į žį sem ekki sżna fyrirhyggju į lķfsleišinni sé ķ raun mannvonska.

Gušbergur į aftur į móti hrós skiliš fyrir aš benda į mikilvęgi žess aš sżna skynsemi, lifa ekki ašeins ķ nśinu og leggja til hlišar til aš geta notiš įvaxtar fyrirhyggju sinnar įhyggjulaust seinna į lķfsleišinni. Žeir, sem įlķta žaš mannvonsku aš benda į heimskuna sem ķ skammsżni žeirra fyrirhyggjulausu felst, ęttu aš hugsa sig tvisvar um įšur en žeir kalla viškomandi „félagslega idķóta“.

    ĮF

   << Til baka