Inhaaltijd
Even snel doorlopen waarom ik, jullie voor de maand juli matig tot serieus met rust heb gelaten.
Zoals men wel kon vermoeden was ik ook aanwezig op het hele gedoe rond moda mundo begin juli. Deze modeshow was te zien op couleur cafe. (Ik was zo dom om niet door te hebben dat mn pasje een VIP-pasje was en dat ik dus als ik wou een extra goed plaatsje kreeg dicht bij het podium)
Maar ach.
Het waren drie drukke dagen waaruit bleek dat de hele heisa achter de schermen van zo'n modeshow echt wel dikkenekkerig is. Modellen met een air van hier tot Cambodia- het was me wat.
Meteen de dag na dat hele modegedoe was mijn toelatingsproef voor mode aan de academie van Gent.
Men schotelde voor ; een proef waarnemingstekenen, een proef modeltekenen, algemene kennis proef , een interview en op voorhand moest ik dus enkele dingen schriftelijk bespreken en mezelf een portefolio aanleggen.
De proef duurde een hele dag. Die dag was vooral fijn omdat ik een zekere Ellen uit het verre Limburgische rijk heb leren kennen.
Drie dagen was het wachten voor er de proclamatie kwam. Ik gaf mezelf wel een kans om geslaagd te zijn (omwille van de tekenproeven ; er deden namelijk erg veel ASO-ers me en zij hebben dar serieus achterstand op.) Misschien ook omwille van het feit dat ik doorhad dat ongeveer 40 mensen een opdracht verkeerd begrepen of geinterpreteerd had.
Dat vond ik stiekem wel grappig.
Tijdens proclamatie zakte moed in de schoenen ;ik hoorde veel minder vaak 'geslaagd' dan ik had verwacht.
Uiteindelijk bleek ikzelf toch bij de uitverkorenen te zijn.
(ongeveer 8 van de 50 bleven er over)

De dagen na de proef ben ik gaan helpen aan de opbouw van Vroemenia, een theater installatie op de Gentse feesten. Die opbouw was nog wel fijn ook al zagik niet echt grote verderingen in het hele gebeuren. (maar ik ben nogal 'op m'n gemak' in die dingen ; 'het komt allemaal wel inorde' en zulks gezever)
Na enkele dagen daarbij geholpen te hebben ben ik met m'n maatje richting Dour vertrokken alwaar ik m'n halve familie en drie vierden van mijn voormalige klas tegenkwam. Het festival was best te pruimen. (ik vond Jaga Jazzist echt fijn- die wou ik al lang ns zien)
Maar na twee of drie daagjes werd de warmte ons teveel en besloten we terug te keren naar Gent.

Wat ik misschien ook nog moet vermelden ; m'n ouders waren opreis en zij hadden geld op mn rekening gezet om in leven te blijven.
Om een misterieuse reden werkte m'n bankkaartje niet.
Achja , in Gent waren de feesten al begonnen en daar zijn we dus een avondje gebleven.

De volgende dag besloten we naar Boerentown Beveren te gaan om daar vervolgens onszelf voor een tv te gooien met een film in de recorder.
(Times of the gipsy's is goed!)
Een van die daagjes ook naar de bank gegaan om bankkaart probleem op te lossen.
Na 4 keer in de wachtrij te staan en telkens te vernemen dat men hun 'machines zou gelijkstellen' en dat ik maar na een kwartiertje nog eens moest proberen geld af te halen-pas daarna had men door dat men mijn kaart had geblokkeerd omdat men een nieuw kaartje voor mij had dat ze PER ONGELUK vergeten opsturen waren.
Mpf
En na deze Beveren boerentowngrap was het nog niet gedaan met de onprettigheden ;
de volgende ochtend werd ik wakker van de pijn.
Rugpijn.
Alsof m'n ribben in mijn longen staken.
Der mijnheer dokteur schreef mij pijnstillers voor
omdat er twee redenen konden zijn :
a ; rugspieren
b; iets met de longen
Als de pilletjes niet hun best deden en niet werkten na een dag moest ik mezelf laten fotograferen langs de binnekant.
Na twee dagen voelde ik het nog maar had ik beloofd op Vroemenia mee te doen dus deed ik dat ook.
Na een tijdje had ik geen rugpijn meer.
Op vroemenia heb ik bekertjes gestapeld.
6 UUR PER DAG.
Ik werd er maar een klein beetje gekker van.
o
O
vroemenia ;
een parcours waar je door moest wandelen als toeschouwer omtrent het thema herinneringen en reizen in je hoofd.(decor was begonne vanuit enkele autowrakken)

(parcours was was de moeite hoor)

Mja
dankzij iemand die een dagje niet kon, mocht ik een dag in plaats van bekertjes stapelen thee uitschenken.
Het was iets.

Vroemenia stopte dan ook een dag vroeger dan gepland (wellicht iets met gek worden, of teveel ofzo)
alleszins; eigenlijk vond ik dat jammer
tot ik dankzij maatje op die dag kon gaan werken.
Betaald worden om bluenote af te breken, naar miertjes te kijken en maatje kusjes te geven.

Daarna paar daagjes met maatje rustig aan gedaan (design museum ,SMAK , alsook Rita De Pita die aan Poweet poweet meedeed)
Tot mn oudjes vanuit het Franse land kwamen en mij in hun caravan stopten om vervolgen naar de oma te rijden die 75 werd.
Daar zaten we dan te smullen tijdens onweer,
de gehele familie onder het golfplaten dak.
Het regende hard en elkaar verstaan was moeilijk.
Maar dat was fijn.
Af en toe een regendruppel tegen je rug
en verder aan de kip knabbelen.
Gisteren dan;
de legendarische laatste dag van de koopjes.
Ik kan met rood aangelopen kop melden dat ik gigantisch veel kleding heb gekocht.
Maar ik ben een meisje
dus dat mag.
Gisterenavond was ook legendarisch ;
afscheidsfeestje van Ukkie.Zij vertrekt nameijk binnen 14 daagjes voor een jaar naar Bolivie.
Op feestje veel mensen van vroeger gezien.
Vroegere mensjes splitsen zich vollop naar verschillende studierichitngen uit en zullen elkander nooit meer terugvinden.

Tot op een dag
zij de aarde niet meer ruiken kunnnen.

(voor de geinteresseerden ; ik doe mee aan een tentoonstelling eind augustus in jeugdhuis ogenblik (bevere)en later verhuist dat naar jeugdhuis barst (Burcht) )