Er is goed nieuws en slecht nieuws.
Er is goed en slecht nieuws, maar ik ga het niet vertellen. Je oma zei dat ik wel een wandelingetje kon gebruiken, ik vertelde dat ik daar geen zin in had. Ik vroeg me af wie zich wielrende voor een bolletjestrui. Ik alleszins ni?t, geen h??r op m 'n hoofd denkt eraan enige inspanning te doen voor een trui, als ik een trui wil dan roep ik je oma wel. Je oma is een vrouw naar m 'n hart, dat moet je weten. Greet heet ze, je oma. Zal ik je vertellen hoe ik haar leerde kennen? Of vind je me een te verwaarlozen ouwe peet die je kop met zeuren afzaagt?
Zou je dat vinden Lilly? Zou jij dat ooit gedacht hebben? Ach , kleine Lilly, ik ga een wandelingetje doen. Lang geleden dat ik nog aan deze oever liep, hij is een tijdje afgesloten geweest , dat weet je wel. Ik ruik de bloemen en zie hoe bomen zachtjes wiegen tot de vogels op de takken slapen. Ik vraag me af, zovele dingen. Ik vraag me af of oma dit aankan. Toen ik gisteren terug kwam van m 'n wandeling zat ze op de knie?n in de tuin, de rug naar mij. Ik ging achter haar staan , mijn hand zocht een weg naar haar hoofd , ik voelde hoe ze snikte Lilly en tranen huilde zoals lang geleden, toen je nog klein was. Herinner je je dat nog kleine meid? De warme winterdag die afscheid nam van je moeder?
Ach, ik staar de vissen uit het water en even verschiet ik wanneer een oude vriend m'n naam roept, ik draai me om en ik zie Carlos. Met Carlos ga ik de laatste tijd soms kaarten,
Hij woont hier sinds kort maar ik ken hem al lang. Ook nu vraagt hij of ik mee kaarten wil en voor ik het weet vraagt harten zeven of ik harten ??n heb. Ik heb ??n hart zeg ik. Ik zeg het zelfs luidop, Carlos verstaat me niet en vraagt of ik luider praten wil.
`Ik kwam Carlos tegen,'was het antwoord op oma's vraag. Ze begreep het. Wat een lief mens is zij.
`Ga een wandelingetje maken, het zal je goeddoen,'is wat ik zei. Geen reactie. Het hoeft ook niet. Ach Lilly, , jij luistert ??k niet naar wat ik zeg, h?? Ach, ach. `Geen zin,' een late repliek is b?ter dan g??n repliek natuurlijk. Ik weet nog niet welke kleur ik de terrasmuren ga verven, wat is jouw lievelingskleur Lilly? Was dat niet paars? Paars zou wel mooi zijn, ja paars daar hou ik wel van. Ik neem me een tuinstoel van waarop ik een kolonie miertjes vanonder m 'n schoen zie opdraven. Enkelingen dragen broodkruimels , enkelingen dragen ?lles , de anderen doen niets. Is dat niet altijd zo? Sommigen blijven achter met zoveel schuld op hun schouders, anderen dragen ni?ts. Ik weet nog goed dat je twee maanden geleden vertelde hoe oneerlijk alles was, dat heb jij gezegd Lilly. De televisie die in huis speelt , draait een oud verhaal af , van winners en verliezers. Het wordt paars h? die muur?
Ik hoor hoe de deur voorin het huis dichtvalt, dof. Ja opa draagt wat mee , m 'n kind, maar dat hoor ik enkel aan z'n daden. Hoe z'n voetstappen zwaarder klinken in de avond als ik al in bed lig, als was het een vreemde die ons huis nachtelijk bezoekt en de weg kwijt is.
Misschien moet ik maar eens beginnen met de bloempotten op het terras aan de kant te schuiven om zo de muur vrij te maken. Ik neem eerst de begonia's van de vensterbank
En ik zie de reflectie van een oude vrouw, ze heeft rimpels en ze heet Greet, als ik verder kijk, doorheen het glas zie ik jou Lilly, je lacht op je eigen doodsprentje. Herken je mij?
Ik ben je oma Lilly, maar je opa is nu dichter bij jou. Je opa is naar het park, Lilly.
Ik weet niet of hij al bij je kan , waar je koos voor het water. Ik vroeg hoe je sterven wou en jij zei; `water', weet je dat nog Lilly? Het was een warme winterdag, je was nog klein. Die dag dat jij me troosten kwam om je ?igen moeder.
Een waterlelie was het laatste dat jij zag Lilly omdat je zien wou wat je moeder zag, die ene
Winterdag.
Posted by kika_vollaile
at 2:01 AM MEST
