[Κεντρική σελίδα] > [Επιμέρους θέματα ευαισθητοποίησης] > [Προσεγγίσεις στο πρόβλημα του ρατσισμού] > [Επίσκεψη στον παιδικό σταθμό του Παναφρικάνικού Συνδέσμου]

(Επίσκεψη στον παιδικό σταθμό του Παναφρικανικού Συνδέσμου)

Στις 9-11-96 επισκεφτήκαμε τον παιδικό σταθμό του Παναφρικανικού Συνδέσμου, ο οποίος είναι ο μοναδικός σε όλη την Ελλάδα. Τα παιδιά που φιλοξενούνται εκεί είναι από τριών μηνών έως πέντε χρονών και μάλιστα δεν είναι παιδιά μόνο Αφρικανών, αλλά και Αλβανών, καθώς επίσης και Ρώσων. H πρώτη κατοtκία στην οποία στεγαζόταν ο σταθμός ήταν στην οδό Διομήδη Κυριακού, αλλά δεν εξυπηρετούσε, γιατί ο χώρος ήταν πολύ μικρός. “Δεν έχουμε σύνορα&127 κάθε παιδί είναι παιδί μας”, ήταν τα λόγια του κ. Γκοντουϊν, προέδρου του Παναφρικανικού Συνδέσμου.

Σε ερώτηση που κάναμε σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετώπισαν μέχρι την ίδρυση του παιδικού αυτού σταθμού, δεν ήξεραν από πού να αρχίσουν: επισήμαναν οτι, σε αντίθεση με τη γειτονιά που μόνο το 20% έφερε αντίρρηση, μεγάλες αντιδράσεις αντιμετώπισαν από το ελληνικό κράτος και συγκεκριμένα από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας και το Υπουργείο Παιδείας. O Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας τελικά, μετά από πολύ καtρο είπε το “ναι”.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η έλλειψη σχολικού αυτοκινήτου για τη μεταφορά των παιδιών, η οποία ανάγκασε τον πρόεδρο του συλλόγου να εγκαταλείψει τις σπουδές του και να μεταφέρει ο ίδιος με το αυτοκίνητο του τα παιδιά στο σταθμό.

Προχωρώντας ρωτήσαμε για το μέλλον των παιδιών μετά τα 6 τους χρόνια, όταν Θα πρέπει να πάνε στο δημοτικό. “Θα Θέλαμε και το δικό μας σχολείο”, ήταν η απάντηση. Το πρόβλημα είναι οτι τα περισσότερα παιδιά δεν έχουν άδεια παραμονής και ελληνική υπηκοότητα. Γενικά Όμως υπάρχουν προβλήματα με τις άδειες παραμονής, εργασίας με την υπηκοότητα και το πολιτικό άσυλο.

Σε ερώτηση που κάναμε αμέσως μετά, γtατί δεν έχουν ελληνική

υπηκοότητα, μας είπαν για το φόβο που υπάρχει, γιατί σε περίπτωση που δε δοθεί έγκριση, Θα αναγκαστούν να φύγουν από την Ελλάδα σε 10 ημέρες. αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο κάνει τους ανθρώπους αυτούς να διστάζουν να κάνουν μια τέτοια κίνηση. Μας είπαν επίσης οτι το 60% των φοιτητών δεν έχει άδεια παραμονής, γιατί χρειάζεται συνάλλαγμα 2.000 δολαρίων. Κάτι τέτοιο αναγκάζει πολλούς να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους. Τα λόγια του κ. Γκοντουϊν μετά από αυτά ήταν τα εξής: “Θα καταλήξουμε να γίνουμε αλήτες” και “Υπάρχει Δημοκρατία τελικά;”. Η αγανάκτηση ήταν έκδηλη: “Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μας είτε το Θέλουμε είτε όχι”. “Πιστεύουμε οτι η Ελλάδα Θα αλλάξει στάση, είναι η χώρα της Δημοκρατίας” και “ξέρουμε οτι όσο καλύτερα μεγαλώσουμε τα παιδιά, δε Θα μας ξεχάσει”.

ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΩΝ - ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ

[Κεντρική σελίδα] > [Επιμέρους θέματα ευαισθητοποίησης] > [Προσεγγίσεις στο πρόβλημα του ρατσισμού] > [Επίσκεψη στον παιδικό σταθμό του Παναφρικάνικού Συνδέσμου]