[Κεντρική σελίδα] > [Επιμέρους θέματα ευαισθητοποίησης] > [Προσεγγίσεις στο πρόβλημα του ρατσισμού] > [Kούρδοι]

(Κούρδοι)

Ο κουρδικός πληθυσμός στη Μέση Ανατολή μπορεί να πει κανείς ότι είναι γύρω στα 35.000.000. Η έκταση των εδαφών στα οποία ζουν οι Κούρδοι, δηλαδή το Κουρδιστάν, είναι γύρω στα 500.000 χλμ.

Μια ουσιαστική παρατήρηση που πρέπει να κάνουμε είναι ότι δεν αναγνωρίζεται κανένα πολιτικό καθεστώς για τους Κούρδους τόσο στις διεθνείς σχέσεις, όσο και στους διεθνείς οργανισμούς.

Είναι ολοφάνερη η προσπάθεια που καταβάλλεται για να αφαιρεθεί από τη λέξη Κούρδος ο,τι αυτή εκφράζει.

Η εικόνα των Κούρδων στην εσωτερική πολιτική, στις εσωτερικές τους σχέσεις είναι ακόμα χειρότερη. Η κουρδική κοινωνία είναι μια “ριγμένη” κοινότητα. Ο πληθυσμός των Κούρδων μέσα στα όρια της Τουρκικής Δημοκρατίας είναι πάνω από 20.000.000. Είναι όμως απαγορευμένη ακόμα και η χρήση του ονόματος της χώρας τους, καθώς και η κουρδική γλώσσα. Εάν ένας Κούρδος δεν εκτουρκιστεί, εάν δεν δηλώσει ότι είναι Τούρκος, δεν απαρνηθεί τη Κουρδική του ταυτότητα, δεν έχει την παραμικρή αξία σαν άνθρωπος σύμφωνα με το τουρκικό σύστημα.

Το τουρκικό “σύστημα δικαίου” ορίζει τα εξής:

Γενικά δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη κουρδικού λαού. Παρόλο που συνεχώς τίθεται το θέμα αλλαγής των τουρκικών νόμων στα πλαίσια μιας συζήτησης της Ε.Ε. με την τουρκική κυβέρνηση, το θέμα της νομοθεσίας παραμένει άλυτο.

1. Απαγορεύεται η κουρδική ονοματοδοσία. Σ’ αυτό το νομικό πλαίσιο άλλαξαν τα ονόματα χιλιάδων παιδιών Κούρδων και αντικαταστάθηκαν με τουρκικά. Γονείς που αντέδρασαν, απειλήθηκαν απ’ την αστυνομία.

2. Απαγορεύονται τα κουρδικά τοπωνύμια. Βάσει αυτού του νόμου, άλλαξαν σταδιακά τα ονόματα των πόλεων και κωμοπόλεων στις οποίες ζούσαν Κούρδοι. Ταυτόχρονα, αφαιρέθηκε το από τους Κούρδους το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τα παλιά κουρδικά ονόματα των πόλεων.

3. Απαγορεύεται γενικά η χρήση της κουρδικής γλώσσας και κατ’ επέκταση δεν επιτρέπεται στους Κούρδους να κάνουν δημοσιεύσεις στη γλώσσα τους. Η έκφραση και διάδοση ιδεών στην κουρδική γλώσσα θεωρείται προσβολή του ενιαίου κράτους και της εδαφικής ακεραιότητας της Τουρκίας. Επίσης απαγορεύεται η εκμάθηση της κουρδικής γλώσσας. Σύμφωνα με αυτό, μητρική γλώσσα των Κούρδων θεωρείται η τουρκική. Ακόμα δεν μπορεί να ιδρυθεί κανένα κουρδικό σχολείο ή Εκπαιδευτικός οργανισμός. Απαγορεύεται η δημοσίευση στη κουρδική γλώσσα, καθώς και η κυκλοφορία δημοσιευμάτων με θέμα Κούρδους του εξωτερικού. Βάσει αυτού του άρθρου δεν επιτρέπεται να εισαχθούν περιοδικά ή εφημερίδες που έχουν τυπωθεί από μετανάστες Κούρδους και, όπως είναι φυσικό, καταγγέλλουν την τουρκική πολιτική. Απαγορεύονται οι ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές στην κουρδική γλώσσα. Επίσης απαγορεύεται και η λειτουργία ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. αυτό το δικαιολογούν, υποστηρίζοντας ότι αποτελούν κίνδυνο για την εδαφική και εθνική ακεραιότητα του τουρκικού κράτους.

4. Απαγορεύονται οι δημοσιεύσεις και οι εκφράσεις για την ύπαρξη των Κούρδων. Η παράβαση του άρθρου αυτού θεωρείται αδίκημα και συμπεριλαμβάνεται στο νόμο ,νια την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

5. Απαγορεύεται η παραγωγή κουρδικών Θεατρικών ή μουσικών έργων, μαγνητοσκοπημένων ή κινηματογραφικών ταινιών. H κυκλοφορία όλων των παραπάνω είναι απαγορευμένη, αν δεν ζητηθεί άδεια από το Υπουργείο Πολιτισμού. Μια άδεια που ποτέ δεν δίνεται.

6. Απαγορεύεται η ίδρυση κουρδικών πολιτιστικών συλλόγων, καθώς και η χρήση της κουρδικής γλώσσας από τα μέλη των ήδη υφισταμένων συλλόγων.

7. Απαγορεύεται η ίδρυση κουρδικών κομμάτων. Το δικαίωμα ίδρυσης πολιτικών κομμάτων δε δίνεται, γιατί διαταράσσεται η εδαφική και εθνική ακεραιότητα του κράτους.

8. “Εκτουρκισμός” παιδιών με κουρδική καταγωγή. Όπως γίνεται φανερό από το άρθρο αυτό του Συντάγματος, το Σύνταγμα της Τουρκικής Δημοκρατίας αναθέτει στις κυβερνήσεις να

ανατρέφουν τη νεολαία στο πνεύμα του κεμαλισμού.

9. Κανένας Κούρδος δεν μπορεί να είναι κρατικός υπάλληλος. ακόμα κι αν δεν είναι υπεύθυνοι για κανένα παράπτωμα, απορρίπτονται οι αιτήσεις Κούρδων για θέσεις υπαλλήλων, μέσω μιας εξέτασης ασφαλείας και μέσω εκθέσεων της αστυνομίας χωρίς περαιτέρω αιτιολόγηση, λόγω της κουρδικής τους καταγωγής.

10. Άρνηση παροχής διαβατηρίου σε Κούρδους. Σήμερα δεν επιτρέπεται σε Κούρδους και Τούρκους αντιφρονούντες να μεταβαίνουν στο εξωτερικό λόγω υπονοιών κατά του συμφέροντος της χώρας.

11. Απαγορεύεται η εκλογή Κούρδων σε θέσεις βουλευτών, δημάρχων, κοινοταρχών και επαρχιακών συμβούλων.

Αν και το τουρκικό “σύστημα δικαίου” περιορίζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Κούρδων, είναι δυνατόν Κούρδοι, εφόσον αρνούνται την ταυτότητά τους και αποδέχονται ότι στην Τουρκία δεν υπάρχει ούτε κουρδικός λαός, ούτε κουρδικό έθνος, να εκλεγούν βουλευτές, να διοριστούν υπουργοί, να προσληφθούν στις κρατικές υπηρεσίες ως υπάλληλοι, καθώς και να γίνουν στρατιώτες. Μπορούν να πάρουν ακόμα και το βαθμό του στρατηγού. Μόλις όμως επικαλεστούν την κουρδική τους ταυτότητα, η οποία χαρακτηρίζεται ως κουρδικός εθνικισμός ή αποσχισμός, στερούνται το βαθμό τους, διώκονται και καταδικάζονται. Επίσης, οι Κούρδοι είναι ελεύθεροι στην Τουρκία να καταγγείλουν στις δικαστικές αρχές βιβλία, τα οποία καταπιάνονται με την κουρδική ταυτότητα.

Απ’ ο,τι βλέπουμε, όλοι οι νόμοι αποσκοπούν στο να μην αφήνουν κανένα κενό, το οποίο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από τους Κούρδους. Έχουν τεθεί και ειδικές διατάξεις, ώστε οι Κούρδοι να μην μπορούν να απολαύσουν τα βασικά τους δικαιώματα και ελευθερίες.

Το τουρκικό κράτος υπάρχει και υπάρχουν φυσικά τουρκικά σχολεία στα οποία διδάσκεται η γλώσσα τους. Επίσης, υπάρχουν και πολιτικά κόμματα και ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί. Οι Κούρδοι, αντίθετα, δεν έχουν τίποτα.

Και δε φτάνουν όλα αυτά, αλλά υπάρχουν και τα βασανιστήρια, τα οποία στην Τουρκία είναι συστηματικά και διαδεδομένα. Σ’ αυτή τη χώρα, όποιος βρίσκεται υπό κράτηση για πολιτικούς λόγους, διατρέχει και τον κίνδυνο να βασανιστεί. Πολύ λίγοι κρατούμενοι διαφεύγουν την κακή μεταχείριση που συναντάται στα διοικητικά κέντρα και τα κρατητήρια των δυνάμεων ασφαλείας.

Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι είναι:

Παρόλο που έχουν περάσει σαράντα οκτώ χρόνια από την αποδοχή της Παγκόσμιας Διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι πιο βασικές ανθρώπινες αξίες, όπως το δικαίωμα της ζωής, βρίσκονται υπό απειλή ακόμα και σε χώρες που αυτοαποκαλούνται “δημοκρατικές”.

Σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σφαγιάζονται στο όνομα της δημοκρατίας και είναι αξιοσημείωτη η αδιαφορία των δήθεν υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μήπως άραγε Θα έπρεπε εμείς, ο απλός λαός, που βλέπουμε πάνω από τα πολιτικά συμφέροντα να οργανωθούμε και να δράσουμε υπέρ των μειονοτήτων, έχοντας υπόψη μας ότι ίσως κάποτε θα ‘ρθει και η δική μας σειρά; Η και ακόμα έχοντας μες το μυαλό μας έναν ιδανικό κόσμο με ίσα δικαιώματα σε όλους ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, πολιτικών πεποιθήσεων και θρησκείας, για τον οποίο θα πρέπει όλοι να αγωνιστούμε;

Ας στοχεύσουμε όλοι σ’ έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο ελεύθερο, ειρηνικό!

ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗ ΔΉΜΗΤΡΑ

ΓΚΑΒΟΥ ΠΕΝΝΥ

[Κεντρική σελίδα] > [Επιμέρους θέματα ευαισθητοποίησης] > [Προσεγγίσεις στο πρόβλημα του ρατσισμού] > [Kούρδοι]