NOORDERSTIL SPEELIJST BIOGRAFIE RECENCIES CD'S/VIDEO'S NIEUWS
CONTACT LINKS BIJLAGEN     SITE MAP
 

Algemeen Dagblad
21-11-94		 De Berini's vernieuwend naar een hoogtepunt

Door Ruud Meijer

De Berini's als vernieuwende cabaretgroep, wie had dat ooit kunnen denken. Naar de Berini's ging je om de sores van het dagelijks leven weg te lachen. In hun nieuwe voorstelling stellen Marjolein 'Annie' Meijers en Hans 'Harrie' Kemeling gevoelig liggende zaken aan de orde. De kernvraag lijkt de volgende: wanneer een Nederlander zich niet meer thuisvoelt tussen de vele allochtonen, is hij dan een racist? Annie en Harrie vinden van niet.

De Berini's noemen hun voorstelling Almondestraat 53a. De Almondestraat is een zijstraat van de Noordsingel, gelegen in Rotterdam Noord. In dit deel van de stad is de concentratie allochtonen erg groot geworden. En dat is het probleem van Annie. Zij voelt zich een vreemdeling in eigen land, of, zoals zij het in beschaafd Rotterdams uitdrukt, 'ik bemme loopie kwaait'.

Annie's vriendinnen en buurvrouwen zijn verhuisd naar 'de Zevenkamp', iets waar Harrie niets van wil horen. Hij 'mot niks hebbe van die knijnehokke waar de tillivisies allemaal an dezellufde kant staan'. Maar Annie wordt gek. Van die rare, harde muziek van de bovenburen, van de vreemde 'luchies' op straat, van de exotische winkels waar zij niet eens meer een Hollands preitje kan vinden. Wanneer Annie op straat wordt aangerand door een allochtone jongen is de maat vol.

Almondestraat 53a is een leuke, ontzettend moedige voorstelling die probeert de gevoelens van gewone mensen als Harrie en Annie voelbaar te maken. Gevoelens die in de loop der tijd onbespreekbaar zijn geworden omdat de media en de politiek ze als racistisch hebben bestempeld. Meijers en Kemeling hebben heel goed begrepen dat juist het onderdrukken van dit klein leed leidt tot extreem-rechtse excessen.

Het absolute hoogtepunt van Almondestraat 53a is Harrie's monoloog in het allochtone buurthuis, nadat Annie hem van de aanranding heeft verteld. Harrie spreekt eenzijdig met de aanwezigen af dat de beide culturen - we zijn toch buren? - voortaan elkaars normen en waarden zullen respecteren. Een vrouw zonder hoofddoek is niet per definitie een hoer, aldus Harrie. Maar verder geen onvertogen woord.

Op het moment dat Hans Kemeling zijn rede uitspreekt, kun je een speld horen vallen. De spanning is voelbaar en je hoort het publiek bij wijze van spreken denken. Kan dit wel? Moet dat nou? Mag dat wel? Aan het slot zal iedereen geneigd zijn die vragen met ja te beantwoorden.

De Berini's (èn regisseur Pieter van Empelen) gaan zo zorgvuldig met het onderwerp om, dat zij nergens de grens van het onbetamelijke overschrijden. Vroeger moest het cabaret om vernieuwend te zijn rechtse heilige huisjes omver werpen. Tegenwoordig verdient de linkse hypocrisie af en toe ook best een schop.

De Berini's hebben dat goed begrepen. Het begin van een
nieuwe trend?


NOORDERSTIL SPEELIJST BIOGRAFIE RECENCIES CD'S/VIDEO'S NIEUWS
CONTACT LINKS BIJLAGEN     SITE MAP