Rotterdams
Dagblad
29-10-01

SLOOPHAMER VAN BERINI'S STAAT ALS EEN HUIS

door Hans Belder

Alles lijkt zo vertrouwd.
In de Almondestraat hebben de oer-Rotterdammers Harrie en Annie weer eens een stevige echtelijke woordenwisseling. Net als De Berini's lekker op gang beginnen te raken en Annie op punten voor staat maakt een inslaande 'sloopkogel' een voortijdig einde aan de discussie. Harrie ontsnapt aan een nederlaag, maar hun vertrouwde woning blijkt flink onder vuur te liggen.

"We wijken niet," brult een woedende Harrie door het gat in z'n muur de slopers toe. Gesteund door Annie, die aanvankelijk dreigt te zwichten voor de aangeboden 'doorzonwoning met designkeuken' biedt Harrie weerstand aan de oprukkende slopers. Uiteindelijk ontbreekt het De Berini's aan gas, water en licht en eten ze koude nasi bij kaarslicht. Het kan de pret voor 'An' en 'Har' niet drukken.De humor is als vanouds en in het prachtige lied 'Simpel mooi bestaan' bezingt Annie de kleine momenten, het eenvoudige geluk.

'Sloophamer' krijgt een extra dimensie als Harrie nogal verward raakt door alle veranderingen. Zijn fantasie gaat met de ontwikkelingen aan de haal. In Harrie's gedachtenwereld hangt een tv-producent het huis vol met camera's zodat heel Nederland in een Big Brotherachtige setting getuige is van deze Rotterdamse burgeropstand. Wat er toe leidt dat we Harrie op een filmscherm midden in de nacht in zijn eigen koelkast op zoek zien gaan naar een blokje kaas. Ontnuchterend stelt hij na het beantwoorden van enkele vragen van de real-life-soap presentator vast: "ik zit tegen m'n eigen koelkast aan te lullen."

Harrie's hersenspinsels brengen hem en Annie zelfs nog samen in China, wat een mooi lied met Riksja oplevert. Uiteindelijk komt hij staande in zijn nieuwbouwwoning in een Rotterdamse buitenwijk met 'Des Bouvrie'-keuken tot de conclusie dat het mooi geworden is aan de Almondestraat. Bij de dokter geeft Annie aan dat zij alleen de heldere uren telt van haar echtgenoot. Dat laat Harrie niet op zich zitten. "Mijn vrouw denkt dat ze een zonnewijzer is, dokter, daar moet u echt iets aan doen."

In de door Dick van den Heuvel geschreven voorstelling komen alle facetten die De Berini's uniek maken optimaal naar voren. Directe Rotterdamse humor, onzinnige one-liners als: 'Een goed achterwerk is een ezelsbrug voor het leven' en sprankelende liedjes zijn nog steeds de stevige pijlers van De Berini's.Het feit dat Hans Kemeling en Marjolein Meijers hun onvrede vormgeven in een rap-nummer waarbij Harrie perfect een rapper imiteert en Annie zich uitleeft op een elektrische gitaar geeft aan dat De Berini's niet vormgebonden zijn.

De manier om te ontkomen aan de 'sloophamer' van de tijd.


INDRUKWEKKENDE SLOOP VAN STOERE VOLKSHELD

door Alexander Nijeboer

"Televisie is de sloophamer van de menselijke waardigheid", zeggen Annie (Marjolein Meijers) en Harrie (Hans Kemeling), samen De Berini's, in hun zesde theaterprogramma Sloophamer.

De Berini's weten zich op het podium ondersteund door de muzikanten Izak Boom en Walter Kuipers, terwijl schrijver Dick van den Heuvel het raamwerk voor Sloophamer heeft geleverd. De voorstelling is als het decor: schijnbaar sober, maar met veel mooi verpakte (visuele) verrassingen.De volksbuurt waar Annnie en Harrie jaren lang lief en leed hebben gedeeld, gaat op de schop. Het echtpaar moet verhuizen naar een Vinex-locatie aan de rand van de stad, waar een nieuwbouwwoning met designkeuken wacht.

Annie ziet nieuwe kansen, Harrie stelt zich strijdbaar op. De mobiele eenheid omsingelt het huis, maar Annie en Harrie krijgen alle media-aandacht en voordat het echtpaar er erg in heeft, wordt het dag en nacht gevolgd door televisiecamera's als in het Big Brotherhuis.In eerste instantie lijkt het een wat oppervlakkige tragedie die gaandeweg ontaardt in een aaneenschakeling van absurditeiten. In werkelijkheid is het een prachtige, subtiele en intens trieste registratie van de aftakeling van Harrie.
Hij heeft Alzheimer, schept zijn eigen werkelijkheid en wordt liefdevol door Annie verzorgd.

De sloophamer is een prachtige metafoor.
De voorstelling is een aanklacht tegen de gedwongen sloop van volkswijken, maar relativeert die tegelijkertijd. Sloophamer toont in een persiflage op Big Brotherhoe televisie de menselijke waardigheid reduceert tot hebzucht. Maar het gaat vooral over de indrukwekkend gespeelde sloop van de eens zo stoere volksheld Harrie: geloofwaardige wanhoop, overtuigend, ontroerend, maar zeker ook humoristisch.

Bij Marjolein Meijers en Hans Kemeling zijn Annie en Harrie mensen geworden van wie je na zes theatervoorstellingen bent gaan houden. Tegelijkertijd houdt het duo zijn publiek spottend een spiegel voor: "Je moet wel gek zijn om naar het theater te gaan om naar hele gewone mensen te kijken en daar dan nog geld aan uit te geven ook."
Naast het verhaal is ook de muziek fenomenaal. Een grote variatie aan melodiën, genres en knappe teksten. Van een prachtige rap tot het trefzekere lied Naakt in mijn bestaan.

De vraag dringt zich op: is dit het laatste avondvullende programma van het Rotterdamse duo? Wat zijn De Berini's als Harrie voortaan met Alzheimer verder moet? Met Sloophamer maken De Berini's niet alleen hun allerbeste programma, de deur naar een vervolg lijkt op slot te zijn gegooid.

Maar niets is wat het lijkt, blijkt in Sloophamer.


DE BERINI'S TROTSEREN BOZE BUITENWERELD

door Henk van Gelder

Het moment waarop de slopersbal het huis binnendringt is geen theatereffect van jewelste, maar de gevolgen zijn er niet minder om.Annie en Harrie moeten hun woning in de Almondestraat uit omdat de boel tegen de vlakte gaat. En terwijl Annie nog wel geneigd is naar de beloofde nieuwbouw buiten de stad te verhuizen, houdt Harrie zijn poot stijf. Buiten de stad is gras, zij zijn vader altijd. Opeens balt hij zijn vuist en groeit door zijn verzet zelfs tot volksheld uit. Zo komen de zaken danig op scherp te staan.

Annie en Harrie uit Rotterdam-Zuid worden al vijftien jaar lang gespeeld door Marjolein Meijers en Hans Kemeling, alias De Berini's. In opeenvolgende voorstellingen hebben ze van die twee een authentiek stel gemaakt, wier levens zich als een vervolgverhaal laten bekijken. Hoe het iemand zou vergaan die nu pas kennis met hen maakt, kan ik me niet eens meer voorstellen. Sloophamer is hun zesde theaterprogramma - en ze hebben van alles doorstaan, maar dit ziet er dreigender uit dan ooit.

Op een tekst die hun uiterst geloofwaardig op het lijf werd geschreven door Dick van den Heuvel, spelen Meijers en Kemeling een geraffineerde combinatie van rake dialogen, charmante liedjes en gehaaide terzijdes naar het publiek.
Alles gaat bij hen als vanzelfsprekend samen: als Annie iets intiems wil opmerken, werpt Harrie een blik naar de zaal en zegt: "An, d'r zijn mensen bij." En middenin een echtelijke twist pakt Annie haar gitaar om een zuiver liedje over 'een simpel mooi bestaan' te zingen, sfeervol begeleid door het fijnzinnige snarenspel van Izak Boom en Walter Kuipers, en soms ook door Harrie die een partijtje meeblaast op de mondharmonica.

Verder roept de dreigende uitzetting herinnneringen aan vroeger op, die ook weer worden gespeeld. "Tja, de dingen gaan voorbij", zegt Harrie laconiek, maar teder tegelijk. "Wat is dat toch aan dingen, dat ze voorbij gaan?" verzucht Annie dan.
Maar de sloophamers laten zich niet langer tegenhouden.

Met verrassend gebruik van videotechniek komt de boze buitenwereld in beeld, waarna ook binnen hun relatie alles in elkaar begint te storten.Naarmate de voorstelling vordert, lijkt het zelfs alsof De Berini's afscheid van hun personages gaan nemen. Alsof de sloop van de Almondestraat niet al erg genoeg is, krijgt Harrie te kampen met Alzheimer. Tenslotte dreigt het tweetal zo zeer de vernieling in te draaien, dat er heel wat drastische plotwendingen nodig zijn om er nog uit te komen. Maar tenslotte staan Annie en Harrie toch nog overeind, en dan kan zelfs dat liedje over hun simpele mooie bestaan nog een keer worden gezongen.


GESLAAGD NIEUW PROGRAMMA VAN 'DE BERINI'S 'SLOOPHAMER' ONTROERT

door Marco Weijers

Beng! Met donderend geraas ramt een gietijzeren sloopkogel een bres in de gevel van Almondestraat 52a, het voor-tussen-achtertje waar Harrie en Annie al jaren lief en leed delen. Hun hele buurt moet plaats maken voor wegen en kantoren, de economische vooruitgang eist zijn tol. Een oprotpremie kunnen ze krijgen en een nieuwbouwwoning met designkeuken. Annie heeft er aanvankelijk wel oren naar, maar Harrie wil er niets van weten. "Wij wijken niet!" brult hij de slopers toe door het gapende gat in zijn pui. Hij groeit daarmee uit tot ware volksheld, met Annie solidair aan zijn zijde.

In 'Sloophamer' verdedigen Marjolein Meijers en Hans Kemeling het simpele, mooie bestaan van hun Rotterdamse alter ego's Harrie en Annie, alias De Berini's. Goed, dankzij Harrie's geklus komt er water uit het gasfornuis en moet er gekookt worden op de geiser, het blijft hún fornuis en hún geiser. Hier werden ze samen ouder, hier ligt hun verleden.Geen mens die het recht heeft hen dat af te nemen. Samen maken ze een vuist en steken een kaarsje aan als de electriciteit wordt afgesloten. En wanneer ook de geiser het niet meer doet, eten ze koude nasi. Makelijk zat.

WERELDNIEUWS
Binnen de korste keren is hun verzet tegen de sloop wereldnieuws. Een televisieproducent plaatst camera's in hun gehavende huis en miljoenen kijken geboeid naar deze real-life soap. Maar de relatie van Har en An blijkt uiteindelijk ook opgewassen tegen de sloophamer van de commerciële televisie. Elkaar nomineren willen ze niet.
Dan volgt echter de sloophamer van de tijd, onhoudbaar en onverbiddelijk. Niets is eeuwig, alles moet kapot, al wat je wint zal ook weer worden verloren. Wat rest zijn kostbare herinneringen om te koesteren, de kleine dingen die het leven voor jou bijzonder maakten en de wetenschap dat je elkaar hebt lief gehad.

Dick van de Heuvel, die ook het vorige programma 'Negerzoenen' schreef, maakte de tekst voor 'Sloophamer' en sprong in als regisseur toen de samenwerking tussen Marcel Sijm en De Berini's spaaK liep. Marjolein Meijers schreef de liedteksten, Hans Kemeling verzorgde de even simpele als doeltreffende vormgeving en daarnaast zijn Izaak Boom en Walter Kuipers ook bij het nieuwe programma betrokken als muzikanten.

Het resultaat mag er zijn. 'Sloophamer' slaat toe met ontroerende kracht, zonder ooit overmatig sentimenteel te worden. De rad van tong gesneden Meijers wisselt vrolijke grappen af met vlotte en gevoelige liedjes, Kemeling speelt zijn personage met kwetsbare onverzettelijkheid, een wandelende tegenstelling vol droge humor. Samen maken zij van Harrie en Annie een echtpaar om van te houden. De uitgekiende gelaagdheid van het verhaal, waarin alle schijnbaar willekeurige zijsprongen op een onverwachte manier samen komen, geeft daarbij aan hun optreden duidelijk meerwaarde.

Eén conclusie rest: afscheid is onvermijdelijk, maar van De Berini's nog liever even niet.