HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM

 

seni anlatabilmek seni.

iyi çocuklara, kahramanlara.

seni anlatabilmek seni,

namussuza, halden bilmeze,

kahpe yalana.

ard arda kaç zemheri,

kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu

dışarda gürül gürül akan bir

dünya...

bir ben uyumadim,

kaç leylim bahar,

hasretinden prangalar eskittim.

saçlarina kan gülleri takayım,

bir o yana

bir bu yana...

seni bağırabilsem seni,

dipsiz kuyulara.

akan yıldıza.

bir kibrit çöpüne varana.

okyanusun en ıssız dalgasına

düşmüş bir kibrit çöpüne.

yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,

yitirmiş öpücükleri,

payi yok, apansiz inen akşamdan,

bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,

seni anlatabilsem seni...

yokluğun, cehennemin öbür adıdır

üşüyorum, kapama gözlerini...

 

Ahmed ARİF

 

 

[şiir sayfasına geri dön]

[ana sayfaya geri dön]