Θ. Κ. Κόνωνας¹,Αθηνά Καπράλου²,Ειρήνη Δίκογλου³, Β.Κατεργιαννάκης²
Τμήμα Πλαστικής Χειρουργικής Ιπποκράτειο" ΠΓΝΑ¹
Α' Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική, Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών²
Παθολογοανατομικό Εργαστήριο Ιπποκράτειο ΠΓΝΑ³

Σκοπός: Στην εργασία περιγράφεται η εμπειρία μας από την χειρουργική αντιμετώπιση των ακανθοκυτταρικών καρκινωμάτων δέρματος.
Υλικός-Μέθοδος: Το υλικό μας αφορούσε 59 ασθενείς με ακανθοκυτταρικά καρκινώματα δέρματος, που αντιμετωπίσθηκαν κατά την χρονική περίοδο 1999-2001. Από αυτούς, 41 αντιμετωπίσθηκαν στο Εξωτερικό Χειρουργικό Ιατρείο και οι υπόλοιποι 18 σαν εσωτερικοί ασθενείς με μέσο χρόνο νοσηλείας τις 1,86± 1,24 ημέρες. Από τους ασθενείς μας, οι 39 (66,2%) ήταν άνδρες και οι 20 (33,8%)γυναίκες. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 72,29±12,67 έτη. Η εντόπιση των καρκινωμάτων ήταν: 47 στο πρόσωπο και τράχηλο, 5 στο θόλο του κρανίου, 4 στα άνω άκρα, 2 στα κάτω άκρα και 1 στον κορμό. Σε 30 ασθενείς έγινε ατρακτοειδής εκτομή και συρραφή του χειρουργικού τραύματος, σε 12 ασθενείς χρησιμοποιήθηκε δερματικό μόσχευμα ολικού ή μερικού πάχους και σε 17 ασθενείς δερματικός κρημνός. Τα όρια της εκτομής ήταν 3-5 mm περιφερικότερα της βλάβη, ενώ για εκτεταμένα ή εξελκωμένα καρκινώματα τα όρια εκτομής έφθαναν το 8-10 mm. Η προεγχειρητική ψηλάφηση των επιχωρίων λεμφαδένων ήταν αρνητική σε όλες τις περιπτώσεις.
Αποτελέσματα: Η ιστολογική εξέταση έδειξε ότι εκτομή των καρκινωμάτων είχε γίνει επί υγιών ορίων σε όλες τις περιπτώσεις εκτός από 2 ασθενείς που απαιτήθηκε εκ νέου ευρύτερη εκτομή του καρκινώματος. Υποτροπή είχαμε σε 3 ασθενείς (5%) και λεμφαδενικές μεταστάσεις σε 2 (3,3%).
Συμπέρασμα: Η χειρουργική εκτομή σε υγιή όρια των ακανθοκυτταρικών καρκινωμάτων δέρματος, μειώνει την συχνότητα της τοπικής υποτροπής και των λεμφαδενικών μεταστάσεων.