Pierrelongue, Drome, France

Vakantie 2000 (Mijn verhaal staat ook in het boek De Kale Berg op en over de Mont Ventoux isbn 90-6005-288-9)

Na jaren praten staat de beklimming van de Mont Ventoux in het zuiden van Frankrijk als uitdaging op het Jogger Jo running programma.Ventoux

De 1915 m hoge puist in de Provence is berucht om zijn extreme weersomstandigheden (harde wind en hoge temperatuur) en beroemd door zijn Tour de France doorkomsten. Tijdens de laatste km's boven de boomgrens is er geen beschutting en ziet het eruit als een waar maanlandschap met een radiotoren in de vorm van een raket als markering voor het hoogste punt. Onze buren Henk & Jac op camping Les Castors (De Bevers) te Pierrelongue in de Drome zijn fanatieke fietsers en doen vandaag de de Mont Ventoux via Malaucène. De vrouwen (Ellie, Jopie & Jenny) rijden me met de auto naar Malaucène aan de voet van de berg waar om 9:00 uur het uur van de waarheid begint. Er wordt nog een foto genomen bij een routeaanwijzer waarbij ik mijn hand tekort bij een wespennest houdt met een wespensteek als gevolg. Dit is het begin schot voor mijn gevecht met de berg waar de top 21km verder op 1915m hoogte ligt. Het startpunt in Malaucène bevindt zich op 330 m hoogte dus er zijn nog "slechts" 1579 hoogte meters te klimmen (gem. stijging 7,67%). Een prognose voor de te lopen eindtijd is moeilijk te maken omdat ik nog niemand gesproken heb die de Ventoux gelopen heeft. Van getrainde fietsers hoor ik tijden van 1:35 - 2:00 uur die ze nodig hebben voor deze col. Waar fietsers uitgebreid over versnellingen praten (Quelques braquets ? Koblet 45*22 - Bobet 46*24 - Gimondi 43*23 - Polidor 42*20) kies ik voor de pantoffels met de minste modder en begin te lopen. Ik ga voor mezelf uit van een looptijd van 2:30 uur dat is 8,8km/u of 7 minuten per km. De route naar boven wordt elke km gemarkeerd met een paal waar afstand en hoogte op staan. De eerste km gaat in minder dan 6 minuten (10km/u) en ik haal op het steile stuk al een fietser in. Mijn supporters in de auto scheuren voorbij en wensen me veel succes. Ik heb het hoogteprofiel vooraf bestudeerd en weet waar het extra zwaar wordt. Van km 2 naar km 3 gaat het 100m omhoog en bij een stijgingspercentage van 10% zijn weer diverse slingerende fietsers een prooi voor me. Een Fransman op de fiets uit Avignon die aan het trainen is voor Europa's zwaarste triatlon, de Ironman van Embrun met de col Izoard als toetje, waarschuwt me voor de steile stukken op het einde en blijft bij me fietsen. De vrouwen in de auto stoppen bij de verschillende Belvedères (uitzichtpunten) en ik verneem de achterstand (10min) waarmee Jac en Henk aan hun fietsklim zijn begonnen. Met mijn bidon water kom ik een heel eind (5km in 0:25 uur) ondanks de nadorst van de Vin rouge (cotes du Ventoux) van gisterenavond. De zon begint zijn werk te doen, de temperatuur loopt op en de bomen worden kleiner (10km in 0:51 uur). Ik heb nu 700m geklommen en de volgende 4 km zijn het steilste >10%. De fietsers voor me zwalken over de weg en ik ben de tel kwijt van het aantal ingehaalde cyclisten. Het water uit de bidon wordt nu ook gebruikt om me uitwendig te koelen. Mijn Franse maatje blijft bij me in de buurt en geeft me een tube met energiesap voor de laatste km's. Op de parking van het skidorp Mont Serein (1432m) staat Jenny met koel water om mijn bidon opnieuw te vullen (15km in 1:22 uur). Er zitten nu 1100 klimmeters in de benen en ik kan de vijand (top) 440m hoger zien liggen. De fietsende Jac en Henk zijn me tot op 5 minuten genaderd en ik krijg veel aanmoedigingen uit passerende auto's. De Fransoos is omgedraaid en mijn gevecht met de berg gaat nu echt beginnen. Met steeds weer een fietser als richtpunt gaat het via haarspeldbochten met bijna 10% omhoog. Mijn km tijden zitten nu rond de 6 minuten en ik begin aan een eindtijd van ca. 2 uur te denken. Er is op deze hoogte geen sprietje groen en de weg gaat tussen de stenenmassa (schuine woestijn) zigzaggend omhoog. Het uitzicht is dubbel adembenemend en bij km 20 (1:52 uur) zie ik mijn fietsende camping buren 2 haarspeld bochten lager aankomen. We roepen over en weer wat aanmoedigingen en ik realiseer me dat ik zelfs binnen de 2uur op de top kan komen. Bij de laatste bocht staan mijn supporters me op te wachten en wordt er nog gestopt voor een foto. De laatste 100 meter naar de finishstreep op de Ventoux loop ik luid aangemoedigd in een roes naar boven.

Henk - Jogger Jo - Jac

Met een ongelooflijk goed gevoel heb ik na 1:57uur de klim van 21km (gem. snelheid 11km/u) erop zitten. Er is na alle welkom kussen nog energie over om de fietsende Jac en Henk op te halen voor hun laatste klim (fietstijd 1:47 uur). De benen zijn niet echt vermoeid (altijd op reserve gelopen) en na de picknick op de top voel ik me weer een jonge god (van bijna 50 jaar).

Waar Tom Simson (+13-7-1967) helaas de beklimming niet overleefde kan ik zeggen:
Jogger Jo just did it.


Maandag 31 juli 2000

Terug naar de top van de Mont Ventoux, maar nu om de zonsopkomst te bekijken.

Volgens alle informatie die we hebben zal de zon zich vanaf 6:25 uur weer in de Provence laten zien. Dat wordt midden in de nacht opstaan en om 4:45 uur verlaten we met de auto in het donker de camping richting Malaucène. Om 5:45 uur staan we met een dertigtal vroege vogels op de top van de Mont Ventoux. We drinken koffie en eten pannenkoek in afwachting van wat gaat komen. Het is een heldere nacht met een prachtige sterrenhemel (geen kunstlicht in de buurt). De dageraad begint in het oosten (richting Gap) en langzaam wint de zon van de maan. De rode gloed wordt steeds sterker en de contouren van de Alpenreuzen zijn nu goed zichtbaar. Met een flits worden we door de eerste zonnestraal begroet. De warmte van het nieuwe licht hier op de top is gelijk voelbaar door onze dikke kleren. De dalen onder ons bevinden zich nog in de nacht. De wereld komt langzaam tot leven en we dalen af naar Malaucène waar we (Jac-Ellie-Jo) aan de voet van de berg onze loopspullen aantrekken om de resterende 15km naar de camping in Pierrelongue terug te lopen.

Een Frans spreekwoord in de Provence zegt:

Het is niet gek om de Mont Ventoux te beklimmen.

Je bent "gek" als je nog eens terugkeert naar de Mont Ventoux.

Pierrelongue

Jogger Jo Schoonbroodt
Maastricht

Homepage: http://JoSchoonbroodt.tripod.com


Mont Ventoux links:
http://www.vrtour.nl/montventoux 360gr panorama’s Mont Ventoux door Harry Anders.


Hoi Jo,

Ik ben Erik Moermans, ik heb je al vaker getroffen op loopwedstrijden in Maastricht. Ik loop eigenlijk voor mijn hobby, maar zoals je weet gaat dit over tot verslaving. Ik probeer 3 tot 4 maal per week te lopen, daar mijn vrouw werkt in het A.Z.M. kan ik erg onregelmatig lopen, mijn gem tijd per km is 14km per uur. Ik mail je om mijn bevindingen te melden van mijn beklimming van de Ventoux.

Ik ben afgelopen jaar, dus juli 2002 in frankrijk geweest, en heb de Ventoux ook beklommen. Ik heb gedurende de vakantie van drie weken de eerste twee weken om de twee dagen getraind, liep ongeveer 18 km. Toen de wielrenners er geweest waren en de dag ervoor de Ventoux beklommen hadden ben ik de dag erna de berg opgerend. Maar tot mijn grote teleurstelling ben ik op 15 km moeten stoppen, daar ik s'morgens te laat was begonnen met de beklimming. Ik begon pas 8.30 uur met klimmen. En er was nog een groot min punt, alle afdalende auto's kwamen me tegemoet tijdens mijn beklimming. Ik werd dus bedwelmt van de uitlaatgassen, en de temperatuur was om deze tijd al veel te hoog, om deze enorme inspanning te voltooien.
Ik ben één dag voor mijn vertrek naar huis op een regenachtige dag de Ventoux toch nog gaan beklimmen. Dit is me met een redelijk gemak erg goed gelukt in een redelijke tijd van 2.10 uur. Je weet dat je met regenweer toch een stuk gemakkelijker loopt dan met warm weer. Ik was ook nog een wielrenner tegengekomen die met zijn fiets tijdens de afdaling was gaan schuilen voor de regen en de kou, hij was onderkoeld en kon niet meer verder. Mijn vader was als begeleiding met de auto met me meegegaan. Later toen ik de top bereikt had, zijn we de wielrenner gaan ophalen en hebben we hem met fiets en al meegenomen naar onder. Deze was een man uit Luxemburg.

Ik lees regelmatig je homepage door, ik zit vanaf dit jaar zelf bij het running team van ESSENT. Ik hoop je nog eens te ontmoeten.

Met vriendelijke sportgroeten
Erik Moermans