ท้องฟ้าเป็นเพื่อนฉันเสมอ
แตกต่างกับเธอก็ตรงนี้
แต่ไม่เป็นไรหรอกเพราะฉันเข้าใจดี
เราต่างก็มีทางเดินของตัวเอง
แต่ที่ไม่เคยต่างกัน
ก็ตือความรักความผูกพันที่บรรเลง
ฉันมีให้กับเธอกับท้องฟ้าและกับตัวเอง
รวมทั้งบทเพลงที่กล่อมให้โลกใบนี้งดงาม

คิดถึงเธอมากจนร้องไห้
ปล่อยน้ำตาไหลกับสายฝน
ความรู้สึกเงียบเหงาวกวน
อยากเจอหน้าเธอคนไกล
เธอจะรู้สึกบ้างหรือเปล่า
เคยได้รับข่าวคราวจากฉันบ้างไหม
ฉันเองไม่รู้ว่าเธอคิดถึงใคร
แต่ที่แน่ใจฉันคิดถึงเธอ

ถ้าฉันไม่มีใคร
ขอเป็นเธอได้ไหมที่ฉันจะคิดถึง
ในชีวิตคนเราก็คงมีบ้างในช่วงหนึ่ง
ที่จะรู้สึกซึ้ง -ซึ้งเหงาใจ
ไม่ได้ขอให้เธอคิดถึงฉัน
เพราะรู้ว่ามันคงเป็นไป...ไม่ได้
ขอแค่นี้แหล่ะ เธอคงไม่ว่าอะไร
มีเธออยู่ในหัวใจก้ออบอุ่นดี

ก็คงยืนยันว่า "รักเธอ"
แม้จะต้องพบเจอกับความชาเฉย
ก็จะไม่รู้สึก..เสียใจเลย
เพราะคุ้นเคยกับการรักเธอแบบนี้มานาน

เธอยังอยู่กับฉัน
ในทุก-ทุกวันไม่เคยเหงา
ถึงตัวห่างไกลแต่มีใจมีเธอเป็นเงา
เพราะความรู้สึกเก่ายังเปี่ยมล้นภายในใจ

นานแล้วนะที่เธอจากไป
นานแล้วนะที่ไม่มีใครในสายตา
นานแล้วนะ..ที่รอเธอกลับมา
นานแล้วนะที่ทำตัวเย็นชาไม่รักใคร
..ถึงนานแล้วก็จะรอ..
ถึงนานแล้วก็จะขออยู่ใกล้-ใกล้
ถึงนานแล้วก็จะเก็นรักษาหัวใจ
นานแค่ไหนก้อจะเก็บเอาไว้ "รอเธอ"

เราห่างกันไกลอย่างนี้
สี่ร้อยสี่สิบกว่า..กิโลเมตร
แต่อย่าคิดนะว่าจะกั้นให้เราอยู่คนละเขต
ต่อให้ไกลอีกร้อยเมตรร้อยไมล์
ก็ไม่อาจกั้นความรู้สึกของเราได้
ต่อให้มีทะเลหรือแม่น้ำสายยาวไกล
หรือมีภูเขามีกำแพงที่สูงใหญ่
ก็ไม่อาจปิดกั้น ความรักภายในใจ
ระหว่างเรา

"เข้มแข็งเอาไว้นะ"
เธออาจจะต้องเธออุปสรรคอีกมาก
และตั้งใจอะไรก็คงไม่ลำบาก
คงไม่ยากเกินหัวใจที่สู้ของเธอ
ฉันขออวยพร
จงอย่าได้อ่อนแอเข้มแข็งไว้เสมอ
ก้าวเดินไปโดยมั่นใจ..นะเธอ
และขอให้พบเจอกับความฝันที่งดงาม

คิดถึงเธอจัง
อยากไปฟังเสียงใกล้-ใกล้
อยากมองแววตาที่จริงใจ
อยากรู้ว่าคนดีทำอะไรในทุก-ทุกวัน
ก็อยากจะทำโน่น-ทำนี่
แต่ทำได้อย่างดีก็แค่ฝัน
ฝันว่าเราได้มาอยู่ใกล้-ใกล้กัน
เพราะในความจริงเราห่างกันแสนไกล

ไม่มีใครทดแทนเธอได้
อาจมีบางคนคล้าย-คล้ายกับเธอ
แต่มันก็ไม่ทุกอย่างเสมอ
ฉันไม่อาจพบเจอความเป็นเธอได้จากใคร

หลับฝันดีนะ
ฉันจะร้องเพลงกล่อมให้
ฝากดวงดาวบนฟากฟ้าไป
ให้เธอคนไกล นอนหลับฝันดี

ตั้งแต่จากกันไป
ก็ไม่ได้มีใครๆ ในความรู้สึก
เพราะลึก ลึก ในใจฉันเธอยังอยู่
และรับรู้ว่าไม่มีวัน เลือนไป
ยังคงคิดถึงเธอ ทุก ทุก วัน
เธอยังเป็นคนสำคัญกว่าใคร ใคร
และก็คงเป็นอย่างนี้เรื่อยๆ ไป
เพราะฉันไม่อาจให้ใครมาแทนเธอ

ทุก ทุก คนมีความฝันของชีวิต
รู้จักกันได้เพียงนิด ก็ต้องจากกันไป
เพื่อค้นหาสิ่งใหม่ ใหม่ ให้กับความฝัน
แต่เรายังไม่ลืมความผูกพันที่ผ่านมา

...ยังคงรัก คงคิงถึงคนใกล้...
ยังห่วงใย ยังมีกำลังให้คนเคยพบหน้า
จะเก็บความรักความห่วงใยไปให้และบอกว่า
"ยังรักเธอมากกว่าที่จะหาใครมา ทดแทน""

ตั้งใจจะเดินทางไกลวันนี้
จุดหมายที่มีคือ เขาคนนั้น
นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ไม่ได้เจอกัน
ฉันเองก็นับคืน นับวันที่จะกลับไป
ก็คงไม่มีอะไรไปฝาก
แต่มีบางอย่างอยากบอกให้รู้เอาไว้
ว่าในช่วงเวลาที่ฉ้นต้องจากไปไกล
ไม่เคยมีวันไหน ที่ไม่ได้คิดถึงเธอ

ฉันพยายามที่จะรักเธอ
ให้น้อยกว่าใคร ...ใคร
...หรือไม่ก็...
พยายามไม่รักใคร ใคร
ให้มากกว่าเธอ
แต่ก็ทำไม่ได้
เพราะฉันได้ค้นพบว่า
ฉันไม่อาจรักใครได้เลย
นอกจากเธอ

ฉันปลอบใจใคร ไม่ค่อยเป็น
แต่ถ้าได้เห็นเธอร้องไห้
ทำได้แค่เป็นเพื่อนอยู่ใกล้ ใกล้

ใคร ใคร ก็บอกกันว่าฉันเปลี่ยนไป
แต่รู้มั้ย ก็แค่ภายนอก...เท่านั้น
ส่วนความรู้สึกของหัวใจ ยังคงเหมือนเดิมทุกวัน
สำหรับฉันเธอยังสำคัญตลอดมา

เวลาและระยะทางอาจทำให้หลาย หลาย เปลี่ยนไป
แต่ยกเว้นความรู้สึกข้างในหัวใจ
ฉันก็ยังให้มันเป็นไป เหมือนเดิม

นั่งมองฟ้ากว้าง
เมฆลอยเลือนลางออกไป
คิดถึงเธอคนอยู่ไกล
ถึงเราต้องห่างกันไป ฉันก็รักเธอ

คงต้องยอมรับในบางสิ่ง
ว่าที่จริงรู้จักเธอแค่ผิวเผิน
ทำอะไรได้ก็คง...ไม่เกิน
แค่การเดินเข้าไป ทักทาย
แต่ถึงอย่างนี้ก็เถอะนะ
ก็ยังจะให้เธอเป็นคนที่มีความหมาย
จะมอบความรักที่มีอยู่..มากมาย
ที่ฉันเก็บเอาไว้..มอบให้เธอ

ไม่ได้รักเธอสักหน่อย
แค่แอบมองบ่อยๆ แค่นั้น
แล้วปล่อยใจเข้าไปผูกพัน
สุขอยู่กับความฝัน...ที่มีเธอ

ไม่รักเธอเลยสักนิด
แค่ว่างก็แอบคิดถึงเสมอ
อิจฉาใครๆ ...ที่ใกล้เธอ
อยากพบอยากเจอเธอทุกวัน

ไม่หรอก ไม่ได้รัก
ยืนยันแน่นหนักอยู่อย่างนั้น
ปากกับใจไม่เคยตรงกัน...
...จริงแล้วแคร์ซะยิ่งกว่า...

...ผูกพันคุ้นเคย

มันไม่จำเป็นเท่าไหร่
ในเมื่อ...หัวใจมันทนฝืน
อย่าพยายามให้มันยั่งยืน
ก็ใจเธอเห็นฉันเป็นคนอื่น...
...อยู่ทุกวัน...

ไม่ต้องลงทุนอดทน
ตบตาคนรอบข้างอย่างนั้น
เมื่อคนเรา...หมดความสำคัญ
ก็ถึงวันที่ต่างคน...ต้องไป

...ฉันเองก็จนใจ...
ตอบเธอไม่ได้ในตอนนี้
จริงอยู่...ยังปรารถนาดี
และเธอยังเป็นใครที่สำคัญ

อยากให้เธออยู่ใกล้ๆ
ไม่ต้องแอบห่วงใยในความฝัน
ติดที่เธอมีเขาคนสำคัญ...
และติดที่ฉันไม่อยากฝืนใจใคร

จะไปก็ไม่ว่า
ขอแค่บอกลากันก่อน
จะไม่ทำให้เธอต้องอาทร
หรือออดอ้อนไม่ให้ไป

แค่ขอให้ฝากหัวใจไว้ข้างๆ
ไม่ต้องอยู่ตรงกลางก็ได้
เอาพอรับรู้ว่าเธอยังสนใจ
และยังคิดถึงใครคนนี้บ้าง...
...ก็พอ...

ยังเป็นคนที่รู้ใจ
ในยามไกลยังถามหา
ยังเป็นเพื่อน...
...เหมือนเคยมา
แม้วันลาจากกันไป
ความผูกพันยังคงอยู่
ยังคอยดูชีวิตใหม่
ยังคงเป็นกำลังใจ
ยังเป็นใครที่คงเดิม

บางทีการรักษาน้ำใจ
มันก็เป็นอะไรที่ไม่มีทางเลือก
ทนทำดีได้แค่นอกเปลือก
แต่ใจมันเลือก...ที่จะไป

กับคนที่เราผูกพันมานานนัก
แต่ไม่เคยมีรักจะให้
ได้แค่..อยู่เพื่อรักษาน้ำใจ
เพราะคำว่า "เราเข้ากันไม่ได้"
...ฟังดูเลวร้ายพอสมควร

ฉันมันอ่อนแอเกินไป
ยื่นคำขาดให้เธอตัดสินใจ
...ยังไม่กล้า...
ได้แต่รอเวลา...
ให้เธอเข้ามาเอ่ยคำไป

จะวันนี้หรืออีกสองวัน
ก็ไม่เห็นต่างกันที่ตรงไหน
ติดที่ความรู้สึกลึกๆ ในหัวใจ
ยังอยากให้นาทีสุดท้าย...
ยืดออกไปอีกหลาย หลายวัน

สมควรจะกลับไป
ตามหาหัวใจที่ตกหล่น
หรือสมควรจะเจียมตน
อยู่ห่างจากคนของเธอดี

มันวุ่น วุ่น ในหัวใจ
จะทำยังไงกับวันนี้
อยู่ห่างๆ อย่างหวังดี
หรือกลับไปให้เธอทำร้ายอีกที
...ให้หนำใจ

ระหว่างเรา
มีแต่ความทรงจำเก่าๆ เลื่อนเพรา
รูปเก่าๆ...เปื้อนคราบน้ำตา
จดหมายเก่าคร่ำคร่า สอง สามใบ
ยังเป็นความรู้สึกดีๆ
ทุกครั้งที่หลับตา ทอดใจ
ปล่อยความทรงจำเก่าๆ เด่นชัด
..ขึ้นมาใหม่
ก็ยังมีเธอเป็นความหมาย...รู้สึกดี

ไม่หรอก จะไม่ถามผล
ทำไมเธอถึงทนจนป่านนี้
เพราะรู้ถึงคำตอบที่มี
ยังไงวันนี้...เธอก็ไปอยู่ดี
...เหมือนกัน

จะไม่ถามเธอด้วย...
ใครเคยช่วยเมื่อยามเธอไหวหวั่น
เพราะรู้ว่าเหตุผลอีกหลายร้อยพัน
ก็ไม่อาจดึงดันให้เธอนั้นกลับมา

...พอเถอะ...
อย่าทำตัวเลอะเทอะไปกว่านี้
ทำใจให้รักใครจริงจังเสียที
เดี๋ยวแว๊บโน่น...แว๊บนี่ น่ารำคาญ
เลือกให้มันแน่ๆ
อย่ามาแคร์เพราะสงสาร
ถ้าไม่มีความจริงใจ..ผูกพัน
ก็ไม่จำเป็นต้องรักษาน้ำใจกัน..
...ให้วุ่นวาย

อยากเป็นคนเลวที่เธอรักใคร่
ไม่อยากเป็นคนดี ที่ใครเขาสรรเสริญ
เป็นคนดีแล้ววันนี้เจ็บเหลือเกิน
ถูกคนเลวอย่างเธอหมางเหมินไม่ใส่ใจ

ขอเป็นคนàÅÇอย่างเธอดีกว่า
ไม่อยากฟังเหตุผลบ้าๆ ว่า "ดีเกินไป"
ไม่เหมาะสมกับคนเลว อย่างเธอตรงไหน
ลองเลวให้รู้แล้วรู้รอดไป
...เผื่อเธอจะสนใจหันมามอง

คล้ายๆ ว่ามันอบอุ่น
แม้ไม่ใช่อ้อมกอดคุณที่เคยให้
"เขา" ก้าวเข้ามาในเวลาที่คุณไป
ถึงเปรียบเทียบกันไม่ได้...
....แต่ก็เป็นใครที่แสนดี

...แล้วคุณก็ย้อนกลับมา
ในวันที่เขา...เข้ามาแทนที่
ขอโทษจริงๆ ...ที่หัวใจดวงนี้
มันไม่ได้มีไว้เผื่อเนรคุณ

เธอคงหมดหนทางแล้วใช่ไหม
เธอคงหมดที่ไป แล้วสิท่า...
วันนี้ถึงยูเทิร์นกลับมา
ฟูมฟายน้ำตา ขอคืนดี

มันคงไม่ง่ายอย่างที่คิด
ฉันคงไม่หลงผิดแล้วคราวนี้
อยากไปก็ไป อยากมาก็มา...
...เชอะ บ้าสิ้นดี...
พอเถอะนะ พอที...
ที่นี่ไม่ใช่สถานีหัวใจ

เป็นเพียงผู้ชายธรรมดา
เดินทางร่อนเร่มากับความฝัน
อยากติดปีกโบยบินไปในดวงจันทร์
ฝากฟากฝันไว้กับละอองดาว
เพื่อหนีห่างความรัก ความรู้สึก
ที่ฝังลึกเป็นรอยเจ็บให้เหน็บหนาว
ก่อนที่ใจจะไหวแยกหรือแตกร้าว

ฉันขอก้าวออกจากหลักความรักลวง
แม้หัวใจอาจเหว่ว้า...อ้างว้าง
บนเส้นทางไม่มีใครให้หวงห่วง
ฉันจะปล่อยน้ำตาให้ลาร่วง
ดีกว่าหวงกักเก็บให้เจ็บใจ

จะอดทนต่อสู้ความรู้สึก
แม้ลึก...จะหนาวนั่นและหวั่นไหว
อย่าเปล่าเปลี่ยวไปเลยนะหัวใจ
ฉันจะก่อกองไฟให้ตัวเอง...

ยิ่งคบกันนานวันก็ยิ่งเบื่อ
มันน่าเหลือเชื่อในความรู้สึกฉัน
ทั้งที่เป็นฝ่ายมอบก่อนความผูกพัน
แต่กลับกลายเป็นว่าฉันนั้นหลอกลวง
ได้เธอมาเดินควงอย่างสมใจ
จนเพื่อนๆ หรือว่าใครต่างอิจฉา
แต่แล้วก็ก็ได้รู้ว่า
ตัวเธอไม่มีค่าในใจเลย
ไม่เหมือนกับที่ฉันเคยรักเขา
เคยตื่นเต้นทุกคราวเมื่อเจอหน้า
อยากให้เขาอยู่ด้วยทุกเวลา
แต่กับเธอความรู้สึกมันจืดกว่าที่เคยเป็น

ไม่สัญญาหรอกนะ...ว่าจะรอ
แต่ถ้าเธอเอ่ยปากขอ...ฉันคงทำได้
เธอไม่ต้องบอกหรอกว่า "มีใจ"
ถ้าเธอยังคงมีใครเดินตามมา
ไม่เคยโกรธที่รักฉันไม่ได้
พบกันช้าไป...ไม่ใช่ปัญหา
แค่รู้ว่าเธอหวั่นไหว
...ฉันก็ดีใจจนเกินกลั้นน้ำตาา
เพราะนั่นหมายถึงว่า ...ฉันก็มีค่ากับเธอ
....เช่นกัน...

รู้สึกเหมือนมีคนจ้องมอง
ทุกครั้งที่อยู่ในห้อง...ต้องเป็นอย่างนี้
อบอุ่นมากกว่ากับสายตาเพื่อนคนดี
ก็รู้นะเธอมีอะไรที่สำคัญ
เพราะเธอคือเพื่อนคนหนึ่ง
คิดไม่ถึงที่เป็นไปมากกว่านั้น
ก็นึก-นึกชอบเธออยู่เหมือนกัน
เคยเก็บเอาไปฝันตั้งหลายหนจะบอกออกไปได้ไง
ว่าที่แกล้ง-แกล้งตัดใจทำไม่สน
ทำเหมือนมีใครคนอื่นอีกหลายคน
แต่แคร์เธอมากกว่าทØกคนเท่านั้นเอง

เพราะรักเธอมากอย่างนี้
น้ำตาที่มีจึงรินไหล
เมื่อเห็นเธอเดินกลับใคร
จะทนได้อย่างไร...บอกที
เธอรักกันบ้างหรือเปล่า
ย้ำถามเบา-เบาทุกวันทุกวี่
อย่าสร้างความเจ็บปวดให้ฉันอีกเลยคนดี
รีบตอบมาทีว่ารักฉันหรือรักใคร

ถึงมาหาไม่ได้
แต่ส่งความห่วงใยมาให้เสมอ
ในความรู้สึกยังคงมีเธอ
แม้จะไม่ได้พบเจอกันแสนนาน

ยังเป็นคนเดิมที่คอยห่วง
แม้เวลาจะล่วงเลยผ่าน
ฉันคงยังเป็นฉันเหมือนวันวาน
คนที่มีเธอตลอดกาลในใจ

อยากให้เธอเดินกลับมา
ในวันที่มีปัญหายากเกินแก้ไข
อยากบอกให้รู้ว่าไม่เป็นไร
ถ้าหากหัวใจไม่ได้เอากลับมาา
เพราะว่าความรักคือการให้
โดยไม่สนใจสิ่งที่จะกลับมาหา
ยินดีรอได้ตลอดเวลา
ไม่ว่าเธอจะผ่านใครมา...กี่คน

ระหว่างเราสามคน
คงหนีไม่พ้นความปวดร้าว
น้ำใส-ใสจากตาของฉันกับเขา
อยากให้เธอเลือกเช็ดเอาด้วยหัวใจ
คงมีน้ำตาคนหนึ่งแห้งเหือดลง
แต่อีกคนยังคงชื้นรินไหล
ความผูกพันระหว่างใจสามใจ
ใจหนึ่งแตกสลายเพื่อสองใจจะคงดำรง