DESEMKİ...

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.


Desemki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz birşeysin;
Nimettensin,nimettensin!
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan;
Evimde şenliksin,bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen ben de hüküm sürmektesin.
Bırak bensöyleyeyim güzelliğini,
Rüzgarlarla,nehirlerle,kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgarların,nehirlerin,kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme,müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüş seni arıyorum

CAHİT SITKI TARANCI

Konuk Defterimizi İmzalayın Konuk Defterimizi Okuyun

Bu Sayfa 22 Ekim 1998'den Beri

Defa Ziyaret Edilmiştir.