Belki şimdi sana son
                                     Sözlerimi yazmadan
                                     Gözlerim kapanacak.
                                     Belki var daha beş, on
                                     Dakikalık bir zaman.
                                     Anne için yanacak
                                     Mektubum okunurken.
                                     Lakin ölümün eli
                                     Alnıma dokunurken,
                                     Beliren bir emeli
                                     Çok görme bana sakın.
                                     Ben Tanrıya en yakın
                                     Bir yola sapıyorum,
                                     Milletin uğrunda
                                     Türbemi yapıyorum.
                                     Düşündüm huzurunda
                                     Ebedi bir akşamın,
                                     Düşündüm ki babamın
                                     Dizi dibinde geçen
                                     Yirmi iki seneden
                                     Elimizde kalan ne?
                                     Sorarım sana anne:
                                     Mademki gün gelecek,
                                     Herkes aynı meleğin
                                     Önünde eğilecek,
                                     Niçin o güne değin
                                     Çan   sesleri duyayım.
                                     Bugün de bir yarın da,
                                     Bırakın uyuyayım
                                     İzmir kapılarında!
                                     Anne elveda artık,
                                     Şu iki, üç asırlık
                                     Gecenin gündüzünü
                                     Görmeden gidiyorum.
                                     Ne beis var diyorum,
                                     O günün seherinde
                                     Senin ince yüzünü
                                     Görüyor gibiyim ya.
                                     Ey genç gecelerinde
                                     Beşiğimi bekleyen!
                                     Ediyorum emanet
                                     Seni Anadoluya!
                                     Sütünden, emeğinden
                                     Ne verdinse helal et.
                                     Söyle Hacer'e o da:
                                     Hakkını helal etsin,
                                     Gönülcüğü dilerse
                                     Başkalarına gitsin...
                                     Ben ermeden murada
                                     Ecel kırdı kolumu;
                                     Artık beyhude yere
                                     Beklemesin yolumu.
                                     O ne anne, o güzel
                                     Gözlerinden akan ne?
                                     Geri dönemem diye
                                     Ağlıyormusun anne?..

                                     Kemalettin Kamu