1

Εστρεψα καταπάνω μου τον θάνατο σαν υπερμέγεθες ηλιο-
       τρόπιο
Φάνηκε ο κόλπος ο Αδραμυττηνός με την σγουρή στρωσιά
       του μαϊστρου
Ακινητοποιημένο ένα πουλί ανάμεσα ουρανού και γης και
       τα βουνά
Ελαφρά βαλμένα το 'να μέσα στο άλλο. Φάνηκε το παιδί που
       ανάβει
Γράμματα και τρέχει να γυρίσει πίσω το άδικο στο στήθος
      μου
Στο στήθος μου όπου φάνηκε η Eλλάδα η δεύτερη του επάνω
       κόσμου.

Αυτά που λέω και γράφω για να μην τα καταλάβει άλλος
    κάνεις
Οπως ένα φυτό που αρκείται στο φαρμάκι του εωσότου ο
    άνεμος
Του το γυρίσει σ'ευωδιά ναν τη σκορπίσει και στα τέσσερα
    σημεία του κοσμου
Θα φανούν αργότερα τα οστά μου φωσφορίζοντας ένα γαλάζιο
Που τo πάει αγκαλιά ο  Αρχάγγελος και στάζει με τερά-
    στιους
Διασκελισμούς διαβαίνοντας την Eλλάδα τη δεύτερη του
   επάνω κόσμου.