Ο ΕΡΑΣΤΗΣ Μιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, την ιδιάζουσα διάλεκτο μιας λησμονημένης τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας και είτανε, άλλωστε,ο μόνος νοσταλγός. (* Από τη συλλογή “Εν ανθηρώι έλληνι λόγωι”,1957).