Ο ΕΡΑΣΤΗΣ 

Μιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, την ιδιάζουσα διάλεκτο μιας
λησμονημένης τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας και είτανε,
άλλωστε,ο μόνος νοσταλγός.

(* Από τη συλλογή “Εν ανθηρώι έλληνι λόγωι”,1957).