'Εστησε το είδωλο μπροστά του
για να κάνει προσευχή.
Μα κάποιος Χριστιανός του λέει:
«Δεν έχει αξία να λατρεύης είδωλα
που τάστησες ο ίδιος.
Γιατί έρχονται στιγμές που αρέσει στην ψυχή
χαιρέκακα να τα γκρεμίζη.
Και τότε ο ίλιγγος
μπροστά στο χάσμα που άνοιξε
αδυσώπητα τη δοκιμάζει.
Κανείς Θεός να στέρξη να τη σώση δεν υπάρχει,
και χάνεται. Να η τιμωρία».
Κι' απάντησε: «Το προτιμώ,
παρά να στήσουν άλλοι τα είδωλα για μένα
και με φανατισμό ν' ακολουθήσω στη γραμμή,
για να χαθώ σ' ευφημούμενη αρένα».

Τάκης Σκανάτοβιτς, Κύτταρο, Αθήνα 1970