Τι ωραία στην παρακμή μας,
κοίτα μας
χωρίς ιδεολογίες και εμφράγματα,
δίχως εξόριστους κι αιμορραγίες,
όλα όμορφα, αγνά, γιομάτα χάρη.
Εδώ που τα λέμε,
εύκολα τους κερδίσαμε
και το κόστος ελάχιστο:
πέντε έξι δήμιοι παραπάνω
κι εφτά κελιά περισσότερα.
Τι ωραία στην παρακμή μας
χωρίς σινιάλα και συνθήματα,
δίχως παράφωνες γραφομηχανές
και φάλτσους γυρολόγους.
Πόσο όμορφη η ζωή μας, αλήθεια,
με τοίχους καθαρούς,
τα χέρια χωρίς ρόζους
και τα όνειρά μας, κλεμμένες κορνίζες
στο γιουσουρούμ της Κυριακής.
Πρέπει να σ' αφήσω, αδελφέ μου,
όπου να 'ναι αρχίζει ένα τηλεπαιχνίδι.
Αλήθεια, έξω τι καιρό έχει…