Τόλμα το, γήινε,
τόλμα το,
η φαντασία έχει πορεία προς τ' άστρα.
Απαιτείται αφετηρία
ένα σκουριασμένο εφαλτήριο
και μια ανήθικη λάμψη στα μάτια.
Τότε μόνο
οι λεηλατημένοι γαλαξίες
γίνονται κάστρα ανασυγκρότησης
και οι σπασμοί
απ' τη γνώση των άθλιων ντοκουμέντων,
σάρισες και ιαχές.
Μετρώντας την απόσταση
απ' τον ομφάλιο λώρο,
συμμάχησε με όνειρα συναλλαγής.
Ίσως κάποτε
το τουρτούρισμα απ' το κρύο
στη μοναξιά των θεμελίων σου
αποποιηθεί την κυριότητα
του φευγιού σου.