Στην γκρίζα αποθήκη
αρχειοθετήθηκαν
εκατόν εβδομήντα εννέα φάκελοι.
Τα νούμερα δεκαέξι, τριάντα δύο και πενήντα
θεωρήθηκαν βαρύνουσας σημασίας
λόγω ιδιαζόντως ιστορικού.
Ο Γιώργος ο Μυτιληνιός
- ανεκδιήγητος τρελός – 
η Κλαίρη από τους Δελφούς
- τι επικίνδυνη πληγή! –
κι ο Μιχαλιός ο Κρητικός
- φύση σκληρή και ειδεχθής.
Δύο κορμιά δασύτριχα
με επένδυση στις ρόμπες τους
το άσπρο της ανίας,
ακόμα ένα φάκελο κανόνισαν στα ράφια.
Το εκατόν ογδόντα νούμερο,
στυγνός αρχειοθέτης,
στ' ονόρε το ασύνορο
για πάντα καταφεύγει.
Το λάθος του;
Δεν κοίταξε ποτέ
τους σκοτεινούς θαλάμους,
γιατί η στειρότητα του νου
του αρκούσε όπως ζούσε.
Αρχειοθέτης ήτανε
μα τώρα, ένα αρχείο.