Πέρασες και είχες στα μαλλιά
ρόδα και φως και είχες στο χέρι
κρίνα λευκά και στάχια απ' τον αγρό·
και σε είδα και είπα κι έφτασε
το καλοκαίρι.

Μα ήρθες και σκόρπισες τα στάχια στο νερό,
τα ρόδα στον αέρα
και με ένα κρίνο στάθηκες, ωχρή,
σα φθινοπώρου μέρα.
 

(Βραδινοί θρύλοι)