De wedstrijd leek zich voor ons erg goed te ontwikkelen. Anjo bereikte met zwart al snel een overweldigende stelling uit een Pirc-je. Anjo telde het punt al en offerde een stuk. Toen zijn tegenstander daarna een dame tegen toren offerde, ontstond er een stelling, die nog steeds beter leek voor zwart, maar waar in werkelijkheid wit wat beter stond. Naar Anjo's zeggen was zwart al verloren en dat deed hij dan ook. Erg jammer, in plaats van een 1-0 voorsprong een 0-1 achterstand.
Ik speelde voor de gelegenheid op een lager bord tegen Henkjan Paalman, die voor de gelegenheid nog eens een paar NIC-jaarboeken bekeken had. Tsja, waarom hij dan een variant speelde, die als beter voor zwart bekend is mij een raadsel. In ieder geval schrok Ernst Jan zo van mijn 8...g5, dat hij pardoes een stuk offerde. Na Paalman's foutieve vervolg, althans volgens mijn Monografie over de Wolga, NIC geeft de zet een dubieus teken, ging het snel bergafwaarts met wit en na 24 zetten kon ik een punt bijschrijven.
Gunnar speelde met wit een goede drukpartij, waarin hij van begin tot eind steeds een lastig ruimtevoordeel had. Misschien was het ergens te houden, misschien ook niet, maar in ieder geval maakte tegenstander Veenstra een blunder in tijdnood. Stand: 2-1
Evertjan speelde een goede partij tegen BS Visser. Met wit kwam hij met voordeel uit de opening en in het daaropvolgende zware stukken eindspel (beide dame en toren), wist hij BS langzaam maar zeker naar de afgrond te drukken. Toen BS ook nog eens in tijdnood kwam, was het punt snel binnen.
Al met al een verdiende 3-1 voorsprong dus. Ik voelde mij toen al een tijdje schuldig aan het gebeuren op bord 4. In de eerste wedstrijd van dit seizoen had Ernst Jan de Grand Prix aanval van het Siciliaans nogal mishandeld. Ik had hem toen iets verteld in de trant van: " je moet in dit systeem f4-f5 spelen en je offert daarna wat om zwart mat te zetten." Ernst Jan schijnt mij nooit te geloven en daarom verwijs ik naar het commentaar van The Yermolator (Alex Yermolinksy) bij de partij Kudrin-De Firmian, Denver ch-US A 1998 op pagina 60-62 van NIC-magazine 8/98.
Nu is Yermo wel zo slim om "je offert daarna wat" weg te laten...
Dit gebeurde er: Ernst Jan speelde f5 en offerde dus een stuk voor helemaal niets. Gelukkig was zijn tegenstander zo aardig om zijn dame weg te geven, waardoor Ernst Jan weer gewonnen stond. Helaas, helaas, hij kwam niet verder dan remise.
Bertus zette zijn partij erg goed op en leek tegenstander Brey volkomen te overspelen. Hij won een kwaliteit, gaf die weer terug voor een schijnbaar winnend toreneindspel. Maar een paar fouten zijnerzijds zorgden voor remise. Stand 4-2.
Nu waren nog twee spelers bezig: André en Ronald. Ronald had al tijden een gelijkstaand paardeindspel op het bord staan, waarin tegenstander Poelstra wat beter stond. Maar, zoals iedereen wel weet, zijn paardeindspelen bijna altijd remise (mits er voldoende pionnen geruild zijn) en zo ook hier.
Ook André deelde in de feestvreugde door in een wisselvallige partij (eerst stond hij beter, daarna Sarink) een eindspel met een kwaliteit minder te keepen.
Uw verslaggever: Michiel van Wissen
ESGOO2-Almelo 5-3
1.André Langendijk-EM Sarink (1987) :-|
2.Gunnar Jacob-JW Veenstra (2003) :-)
3.Michiel van Wissen-HJ Paalman (1959) :-)
4.Ernst Jan Pluim Mentz-A Griffioen (2016) :-|
5.Ronald Keizer-BM Poelstra (1971) :-|
6.Bertus Bremer-W Brey (1856) :-|
7.Anjo Anjewierden-M Bootsma (1778) :-(
8.Evertjan Dondergoor-BS Visser (1796) :-)
============== +
5-3
Gebruiksaanwijzing: monitor c.q. clubblad kwartslag naar rechts draaien geeft een weergave van de gezichtsuitdrukking van de betrokken ESGOO-speler na afloop van de partij