Gunnar speelde met wit een rustige Italiaan (giuco pianissimo) en had na dameruil een plusje. Michiel offerde snel een pion d.m.v. het Wolgagambiet, zodat hij een simpel plan had, namelijk het terugwinnen van deze pion. De tegenstander van Ronald speelde in de Panov variant van de Caro Kann verdediging g6, wat een (tijdelijk?) pionoffer inhoudt. Ernst Jan speelde met zwart een Benoni. Zijn tegenstander reageerde hierop met het vreemd aandoende Lc1-d2-c3, waarna Ernst Jan zich gedwongen zag de dames te ruilen en een betere stelling te krijgen. Gerard speelde natuurlijk 1. b3 en kreeg een interessante stelling op het bord met tegengestelde rokades. Net als Michiel speelde Evertjan het Wolga gambiet, maar zijn tegenstander offerde direct zijn pluspion terug. Bij Anjo kwam een variant van het Dame Indisch op het bord. Optimistisch ging hij met Pg5 en h4 op zijn Anjo’s ten aanval. André kreeg met zwart de Siciliaanse Alapin variant tegen zich. Al snel werden verschillende stukken geruild en kwam er een gelijke stelling op het bord.
Na een vrij regelmatige openingsperiode vielen de beslissingen snel achter elkaar. Vandaar dat ik de volgorde waarin de punten binnenstroomden niet precies ken. Gunnar kreeg zomaar twee stukken voor zijn toren cadeau, waarna zijn tegenstander al snel kon opgeven. Ernst Jan vergrootte zijn stellingsvoordeel eenvoudig door een pionnenstorm op de damevleugel waarna zijn tegenstander zich gedwongen zag een kwal te offeren. Daarna was het nog een peulenschilletje om het punt te pakken. Evertjan won een pion en besliste met zijn vrije c-pion de partij. Anjo was iets te optimistisch over zijn stelling. Na zijn tegenstander te hebben ge-h-lijnd besloot hij tot een loperoffer dat gebaseerd was op een misrekening. Zijn tegenstander kon alle dreigingen pareren, waarna Anjo moest opgeven. Michiel voerde zijn plan uit en won naast zijn geofferde pion ook een tweede pion, waarna hij het eindspel eenvoudig won. Ronald haalde het beslissende punt binnen. Zijn tegenstander dacht met een "petit combination" zijn geofferde pion terug te winnen, maar zag een tussenzet over het hoofd. Dit kostte hem een stuk en de partij (1-5). Twee partijen waren nog bezig. André had het zich onnodig moeilijk gemaakt. In een gelijke stelling deplaceerde hij zijn toren zo, dat deze dreigde te worden ingesloten. Met enig kunst en vliegwerk kon hij echter materiaalverlies voorkomen. Bij optimaal spel van zijn tegenstander zou het er slecht voor hem hebben uitgezien, maar zoals het liep kon André afwikkelen naar een toreneindspel dat remise werd gegeven. Gerard had een interessante partij waar van alles in zat. Zijn tegenstander nam een stukoffer niet aan, maar koos er voor om zelf aan te vallen d.m.v. een verdubbeling van de torens over de g-lijn. Gerard kon met een tegenaanval de dreigingen pareren en nadat de kruitdampen opgetrokken waren stond hij een gezonde pion voor. Langzamerhand verloor hij echter de greep op zijn stelling en kreeg zijn tegenstander tegenspel. Uiteindelijk liet hij het te ver komen en kon hij promotie niet meer verhinderen (2½-5½).
Met 4 overtuigende overwinningen op rij staan we nu ruim bovenaan. We mogen echter niet te hard juichen, want de teams waar we van gewonnen hebben staan nu allemaal onderaan en dat kan niet alleen aan ons liggen. De echt belangrijke wedstrijden moeten nu nog komen.
Uw verslaggever: Ronald Keizer
ESG-ESGOO2
1.J van Wieren (1512) - Gunnar Jacob :-)
2.F Wehkamp (1995) - Michiel van Wissen :-)
3.L Roos (1960) - Ronald Keizer :-)
4.G Kloppenburg (1921) - Ernst Jan Pluim Mentz :-)
5.T Olthof (1832) - Gerard Grotenhuis :-(
6.E Hondema (1734) - Evertjan Dondergoor :-)
7.C Mol (1731) - Anjo Anjewierden :-(
8.J van Os (1930) - André Langendijk :-|
============== +
2,5-5,5
Gebruiksaanwijzing: monitor c.q. clubblad kwartslag naar rechts draaien geeft een weergave van de gezichtsuitdrukking van de betrokken ESGOO-speler na afloop van de partij