Hier komt de truc naar voren waarmee de Nederlanders steeds worden begoocheld. Elke kritiek op de islam wordt afgedaan als onwetendheid, hoewel met alle informatie en waninformatie waaronder wij bedolven worden, elke haringboer zich een specialist op het gebied van de islam kan noemen. Maar wat onder onwetendheid wordt begrepen is de onwil van niet-moslims om met dezelfde kortzichtige ogen te kijken als de goede gelovigen. Met andere woorden: ons wordt steeds gezegd dat we de islam kunnen waarderen als we maar met islamitische ogen kijken. Maar er zijn, de menselijke intelligentie zij dank, meer zienswijzen dan die van de mohammedanen. En het schokkendste is dat Nederland maar al te bereid is om elk fatsoen, elke intellectuele verworvenheid overboord te gooien om op zijn hurken gezellig met moslims te kouten.

Om maar te zwijgen over de bereidheid en vaardigheid van Nederland om elke onzin en historische leugen te slikken voor waarachtige koek. Zo las ik laatst in het Volkskrantmagazine de uitspraak van een jonge moslim die beweerde dat Mohammed 1400 jaar geleden de eerste feministische golf was begonnen (je vraagt je af wie die golf heeft beeïndigd). En een hoofddoek vertelt dat diezelfde Mohammed de vrouw allang had bevrijd. Als ik zoiets lees of hoor, ben ik een uur slap van het lachen. Sterker, ik loop de volgende dagen rond alsof de eerste voorjaarsdag mijn voorhoofd heeft gekust.

Arme vrouwen: de mannen hebben hen zo diep in het slijk geduwd dat hun voetafdruk nog op hun hoofd zichtbaar is (vandaar de hoofddoek) en zij zijn zo gewend geraakt aan die positie dat ze nu denken dat ze er uit eigen vrije wil vastzitten.

Mohammed die de sluier verplicht stelde, die de vrouwen 'een rampspoed'

noemde en het huis laakte waaruit vrouwengelach opklinkt, die de vrouw wettelijk beschouwde als de helft van een man, die nooit vrouwenbesnijdenis heeft verboden, sterker nog, hij vondt het een goede manier om het libido van een vrouw in te dammen - deze Mohammed heeft de vrouw bevrijd! Ik doe niet mee aan die zoetsappige verering van en 'bewondering' voor Mohammed. Ik geloof niet in een God en kan ook niet geloven dat Hij boodschappers zendt. Het heeft lang geduurd voordat ik de koran kon lezen zonder dat in mijn hoofd de stormen woeien van de hersenspoeling waaraan kinderen van jongs af aan onderworpen worden. Wanneer men dit boek leest los van alle goddelijke ontzag die je ervoor moet hebben, dan blijft er van dat literaire wonder niets goddelijks over. Op basis van de beste stukken uit de koran kun je Mohammed een grote literaire gave toedichten, maar niet groter dan Nabokov of Shakespeare.

En wat te denken van het verwijt van moslims aan het adres van Nederland dat het intolerant is geworden en dat zij zichzelf slachtoffer voelen van anti-islamisme? Dat zeggen mensen die Amerika en Israël de schuld geven van alles wat er fout is in de islamitische wereld; mensen die beweren dat Europa vijfhonderd jaar bezig is met een campagne tegen de islam, alleen omdat Europa die hordes aanvallende moslims niet met open armen heeft willen ontvangen, maar zijn grondgebied wilde beschermen. Het cultureel centrum van Europa lag rondom de Middellandse Zee, maar de aanhoudende aanvallen van de moslims dreven de Europeanen ertoe het centrum naar Europa te verhuizen.

Verbazingwekkend is het plotselinge collectieve medelijden met het Palestijnse volk: nooit is twee minuten stilte voor hen georganiseerd door de moslims, maar toen in Nederland elf september herdacht werd met een stilte, gebruikten plotseling alle moslims die stilte om aan 'hun broeders' te denken. Maar wat zou moeten gebeuren is een herdenking organiseren voor alle doden en slachtoffers van het moslimfundamentalisme en voor dat Marokkaans meisje in Heiloo dat door haar twee broers werd vermoord omdat zij zich 'te westers gedroeg'. Onze gehoofddoekte moslima's doen dat niet, en ik heb alle hoop en bewondering voor die meisjes laten varen. Baardmannen en hoofddoekjes: het is één pot nat. En de felheid van de vrouwen is zorgwekkender omdat deze gepaard gaat met hysterie. Er is maar één ding erger dan een hysterische vrouw en dat is een islamitische hysterische vrouw.

Fundamentalisten zien overal kruisvaarders, maar wie is nu bezig met een campagne tegen wie? Ik heb nooit meegedaan aan die discussies en zal er ook nooit aan meedoen, want wij kunnen de moslimgemeenschap nog zoveel spiegels voorhouden, maar er bestaat geen reflectie zonder zelfreflectie. Ik heb geleerd van de wijze woorden van Frank Zappa: Remember, there's a big difference between kneeling down and bending over. Dat Nederland ondertussen geen dubbele hernia heeft is voorwaar een wonder.

Steeds klinkt geruststellend dat er weinig fundamentalistische types in Nederland rondlopen, maar hoe zit het dan met de moslims die, gevraagd naar een opvatting, eerst naar de koran verwijzen? Met andere woorden als je je godsdienst als fundament neemt voor alle levensvragen en -problemen, ben je dan geen fundamentalist? Dit gebeurt zelfs op seksueel gebied. Gevraagd naar orale seks, zei een Turkse moslim dat hij het wel lekker vond, maar er problemen mee had omdat het misschien niet mocht van de islam.

En nu dan een lezing over islam en homoseksualiteit - dat klinkt vreemd en lachwekkend. Zoals dat boek met de titel Islam en Humor. Hoewel er vroeger een grote hoeveelheid prachtige homo-erotische poëzie is geschreven en er een levendige homocultuur was, is dit wat de islam over homoseksualiteit te zeggen heeft: mag niet. Laten we onszelf niet voor de gek houden: er zal geen enkele imam te vinden zijn die het voor homoseksuelen zal opnemen. Er zal geen islamitische Jos Brink opstaan. Het enige wat een imam aan advies heeft, is dat een homo zich moet inhouden en veel vasten.

                                                

Homo's zullen zich niet via de islam moeten emanciperen, maar ondanks de islam. Dus ik heb alleen dit te zeggen: islamitische homo's van Nederland verenigt u! Wat een kostelijk schouwspel zou dat zijn: een massale 'uit-de-kast-treding' van de bevende moslims. Ik verheug mij op het eerste islamitische paar dat, gehuld in djellaba en wel, of zelfs met hoofddoek, elkaar kust op straat. Er moet een revolutie komen, een Arabische homocultuur is een verrijking, al was het alleen maar omdat dit het straatbeeld ten goede zal komen: fladderaars tussen de hoofddoekjes; mannen met hennaversieringen en vrouwen die wijdbeens zitten.

Er zal niks veranderen zonder een opstand. Als het aan mij ligt, zou er geen enkele moskee bijkomen en de moskeeën die er al zijn (rond de 400!) zou ik openstellen voor opvang van asielzoekers, want we weten toch hoe gastvrij en goedertieren de islam is, of niet? Wel zou ik graag een moskee voor homo's willen zien verrijzen. Het is natuurlijk niet voor niets dat de islam de seksualiteit, of preciezer gezegd, de mannelijke seksualiteit zo reguleert: Mohammed wist dat tegenover de eenduidigheid van zijn God de oneindige variaties staan van de menselijke seksualiteit die namelijk niet eenduidig is.

Waar moslims de schepping van God loven, daar prijzen wij de seksuele instrumenten die verantwoordelijk zijn voor het voortbrengen van leven. Tegenover de humorloosheid van God staat het vrolijk, seksueel vernuft van de mens. De grootste fout die door Nederlanders wordt gemaakt is dat zij moslims steeds op hun geloof aanspreken, niet op hun menselijkheid. Acceptatie van homoseksualiteit of zelfs seksualiteit in het algemeen hangt af van de barmhartigheid van de mens.

Nederlanders zoeken eenduidige antwoorden over de islam, hoewel er geen eenduidig antwoord bestaat. Het gevaar bestaat - en dat gevaar is reëel - dat de islam wordt losgeweekt van de belijders zelf. Hoe vaak horen we niet: 'Dat heeft niks met de islam te maken?' Maar een godsdienst is natuurlijk wat de mensen ervan maken. En in Nederland wordt weinig aantrekkelijks van de islam gemaakt. Ondanks alle goede bedoelingen die, helaas, steeds meer op stompzinnigheid beginnen te lijken, zijn de discussies tussen moslims en Nederlanders vastgelopen. Wat we nu horen is een herhaling van wat eerder is gezegd. Blijkbaar hebben sommige moslims helemaal geen woorden meer over en zoeken ze hun heil bij dreigementen - een vorm van geweld, want geestelijke terreur.

Wat hier aan de hand is, is dat onder die intense godsdienstbeleving en het strenge Godsconcept van de moslims een existentiële leegte schuilgaat. Geen hoofddoek kan die bedekken. Nederland mag zich niet in die leegte laten meezuigen. Wij willen antwoorden, maar een leegte heeft geen antwoord. Daarom is het zo moeilijk de vinger te leggen op de islamitische chaos. Ook zij weten het niet en aan de krampachtige manier waarop zij zich aan bepaalde attributen van het geloof klampen, de agressie, de frustraties, het belang dat toe wordt gedicht aan futiele zaken - al dit duidt op een wanhopig zoeken naar wat tegenwoordig volgens mij heet 'zingeving'. Daarom moet er een vijand gecreëerd worden, in dit geval het westen en Amerika, het is een vorm van antagonistische profielvorming: men bestaat bij gratie van een vijandige windmolen die men zelf uit lucht heeft gebouwd. Vandaar ook de peilloze en schrikbarende haat: het is frustratie op zoek naar een uitlaatklep. Het is een haat die, zoals Shakespeare zegt over jaloezie, een monster is, door zichzelf verwekt en uit zichzelf geboren.

Nederland moet ophouden mee te werken aan de oprichting van de islam als totempaal. Verwacht niks van de islam, maar alles van mensen. Al deze discussies en polemieken, al het geschreeuw en de verontwaardiging, hebben ons niks anders opgeleverd dan bloedige knokkels.

Wat heeft de islam als ideologie Nederland gebracht? Tot vermoeiens toe horen we dat andere culturen de Nederlandse samenleving verrijken, maar dat is de verrijking van onze magen en tafels. Maar waarmee heeft de theorie van de islam Nederland verrijkt? We werden geconfronteerd met eerwraak, met het legitiem slaan van vrouwen, het beledigen van homoseksuelen, het vermoorden van 'te vrije meisjes', met hysterie rondom het hoofddoekje, we hebben gehoord van groepen moslims die terroristische aanslagen steunden, we hebben gehoord van islamitische scholen met gevaarlijk lesmateriaal. De enige manier waarop de islam Nederland had kunnen verrijken is met de architectonische pracht van moskeeën, maar deze gebedshuizen in Nederland zijn allemaal lelijke misbaksels.

En hoe zit het met de gastvrijheid van moslims? Asielzoekers worden doorverwezen naar kerken, die hebben goedertierenheid en liefde wel tot ideologie verheven. Geen enkele moslimorganisatie of moskee trekt zich het lot van deze mensen aan, hoewel de meeste uit islamitische landen waren gevlucht. Zal een moslimvrouw het voor Ayaan Hirsi Ali opnemen? Moslimvrouwen in de politiek laten liever hun moeders en zussen in hun huizen en onder hun hoofddoekjes vermiezeren door vitaminegebrek in plaats van ze naar buiten te halen.

Laatst las ik dat een Marokkaanse politica naailessen had georganiseerd voor Marokkaanse vrouwen. Naailessen! Natuurlijk, dan kunnen ze nog meer leuke hoofddoekjes voor zichzelf en hun dochters maken en het allermooiste natuurlijk is: je hoeft er het huis niet voor uit! En van de zeventig miljoen euro die Roger van Boxtel beschikbaar had gesteld aan allochtonen in Almelo was een fietscursus voor vrouwen georganiseerd! Je vraagt je af waarheen die arme vrouwen moeten fietsen. Of wordt met fiets een hometrainer bedoeld?

Het geraas en gebral rondom de islam ontneemt het zicht op wat werkelijk gaande is. Nederlanders tonen zich bereid de moslims op te nemen en te begrijpen, maar de vraag is of moslims wel opgenomen en begrepen willen worden. En dan gaat het niet om moslims of homo's, het gaat om het liefhebben en eerbiedigen van een land dat met zijn vrijheid en gastvrijheid de moslims nooit heeft tegengewerkt. Het gaat om het voortbestaan van een waardevolle beschaving, de Nederlandse beschaving. Die moet worden geëerbiedigd.

Anders glijdt Nederland verder af in een nachtmerrie van waaruit geen ontwaken meer is.