YEDİ KARGALAR
Bir
adamın yedi oğlu varmış.o kadar istermiş de bir kızı
olmazmış.günün birinde karısı ona müjde vermiş :gebe
olduğunu söylemiş.çocuk dünyaya gelmiş.bu seferki kızmış.buna
çok sevinmişler ama ,çocuk pek cılız , pek ufakcık
bir şeymiş. Bu yüzden de evde vaftiz edilmesi gerekmiş.
Vaftiz
suyu getirsin diye babası , oğullarınadan birini
kuyuya yollamış. Öbür altı oğlan daonun paşinden
gitmişler.hepsi de suyu önce kendisi doldurmak
istiyormuş . bu yüzden testi suya düşmüş . oğlanlar
oldukları yerde kala kalmışlar ; ne yapacaklarını şaşırmışlar
.hiçbiri eve dönmeye cesaret edememiş.
Çocukların
hala dönmediklerini gören baba:
---
Yetiz oğlanlar kesin oyuna daldılar!demiş
Kızın
vaftizsiz öleceğinden korkuyormuş. Canı çok sıkılmış:
---İnşallah
hepiniz karga olursunuz! diye ilenmiş. Daha sözünü
bitirmeden başının üstünde bir hışırtı ilişmiş.
Havaya bakmış ;kömür gibi kara yedi tane karganın uçup
gittiğini görmüş.
Anne
baba bu ilenci bir daha geri alamamışlar. Oğullarının
yedisinide elden kaçırdıkları için çok üzülmüşler
.bütün sevgilerini biricik kızlarına vermişler ,
onunla bir parça olsun avunmuşlar.
Kız
çok geçmeden kendini toparlamış ,gün geçtikçe güzelleşmiş
ama başka kardeşleri bulunduğundanuzun zaman haberi
olmamaş. Ana babası bunu duyurmamaya çalışmışlar.
Sonunda
günün birinde ahalinin kendisinden söz ettikleri işitmiş
. Diyorlarmış ki:
--- Kız
güzel ama , yedi ağabeysinin başlarına gelen yıkım
onun yüzünden oldu.
Bunları
duyunca kız çok üzülmüş. Annesine , babasına gidip
sormuş:
---Ağabeylerim
var mıydı benim ? Onlara ne oldu ? demiş.
Bunun
üzerine ana babası bu gizliliği daha fazla saklamak
istememişler. Tanrının böyle istediğini , yoksa doğumunun
buna buna neden olmadığını anlatmışlar.Ama kızcağızın
içine bir kurt düşmüş . Kardeşlerini kurtarmayı
kafasına koymuş.Bir yerlerde durup dinlenemez olmuş .
Sonunda bir gün gizlice yola çıkmış.Ağabeylerinin
izini bulmaya ne pahasına olursa olsun onları
kurtarmaya karar vermiş.
Evden
çıkarken ana-babamı anarım diye bir yüzük ,karnım
acıkırsa diye bir dilim ekmek ,susarsam içerim diye
bir testi su ,yorulursam otururum diye de bir iskemle almışmış.
Az
gitmiş uz gitmiş dere tepe düz gitmiş …Sonunda dünyanın
öbür ucuna , güneşinyanına varmış ama güneş çok
sıcakmış,korkunç bir şeymiş.Hem de küçük çocukları
yermiş. Kız hemen burdan kaçmış ;doğru aya gitmiş.
Ay da pek soğukmuş. Hem de kötü huyluymuş. Çocuğun
orada olduğunu anlayınca:
---
Burnuma insan kokusu geliyor! Diye bağırmaya başlamış.
Kız
oradan da çabucak kaçmış ;yıldızlara gitmiş.Bunlar
ona güler yüz göstermişler. Her yıldız ayrı bir
sandalye de oturuyormuş. İçlerinden sabah yıldızı
ayağa kalkmış ;ona bir aşk kemiği vermiş:
---Yanında
bu kemik olmazsa sırça sarayıaçamazsın. Oysa kardeşlerin
orada…demiş.
Kız
bu küçük kemiği almış. Bir mendilin içine sarmış
, yola çıkmış. Gide gide sırça saraya varmış. Büyük
kapı kilitliymiş. Kız aşk kemiğini çıkarmak için
mendili açmış. Bir de ne görsün? Mendil bomboş değilmi?
Meğerse kız iyi yürekli yıldızın armağınını
yitirmiş. Şimdi ne yapacak. Kızcağız ağabeylerini
kurtarmak istiyormuş. Oysa sırça sarayın anahtarını
yitirmiş. Bubun üzerine bir bıcak almış. Küçük
parmağını kesmiş. Kapıya bunu sokmuş. Bereket
versin kapı açılıvermiş.
Kız
içeriye girince karşısına bir cüce çıkmış:
---
Yavrum demiş,ne arıyorsun burada?
Kız:
---Ağabeylerimi…
Yedi kargaları arıyorum!
Cüce:
---Bay
kargalar evde değiller. Onlar dönünceye kadar
bekleyeceksen gir içeri!
Bunun
üzerine cüce yedi tabak , yedi bardak içinde kargaların
yemeklerini içeri getirmiş. Küçük kız her tabaktan
birer lokma yemiş , her bardaktan birer yudum su içmiş.
Sonuncu bardağın içine de yüzüğü koymuş.
Birden
bire havada bir hışırtı ,bir kanat hışırtı duymuş.
Cüce:
---Bay
kargalar eve geliyor!demiş.
Kargalar
gelmiş ;yiyip içmek istemişler. Tabaklarını
bardaklarını görünce arka arkaya söylenmeye başlamışlar:
---Tabağımdan
kim yediş?
---Bardağımdan
kim içmiş?
---Buna
bir insan ağzı değmiş!
Yedinci
karga bardağı dikip içerken ağzına yüzük gelmiş.
Bakmış. Anne babasının yüzüğünü tanımış:
Kapının
arkasında durup bu sözleri işiten kız ortaya çıkmış.
Bunun üzerine kargaların hepsi yeniden insan kılığına
dönmüşler. Sarmaş dolaş olmuşlar. Hep birlikte evin
yolunu tutmuşlar.
|