Enter Page

Holland

National Anthem

Dutch Poetry

My visit to Holland

Delftse Pauw Factory

Birdpark Avifauna
(Alphen a/d Rijn)

Gert Jan Veenstra
(Dutch painter)

Sinterklaas

Sinterklaas recipes

My International Cookbook

My Trinidad and Tobago Cookbook

My fabric and web designing page

Birthstones, Gemstones and Anniversary Gifts

Home Pages of my Cyber Pals

Links

 

 

 


Some Dutch Poetry
Zomer in de Polder

Een vlindertje fladderde vrolijk vorbij,
het land lag zo stralend, het land lag zo blij

beneden den glanzenden dijk,

met koren zo blond en met blommen zo blauw,

daarover de lichte hemellandouw,

o Holland, wat voel ik me rijk !

Een zonnige hoeve, omlijst door het loof,
daarachter het goud in de glanzende schoof,

gereeed voor de wachtende schuur,

een weide met jolig en helder vee,

en wonderlijk doet er een korenzee

aan somberen boomenmuur.

Daar duikelt een molen uit zilveren plas,
een visschertje staat er te dromen in't gras,

een man met een koe op den dijk,

daar rukt er een blatende geit aan een touw

bezijden de beek met de spoelende vrouw,-

o Holland, wat maak je me rijk !-

                                                   Agatha Seger
De Tuinman en de Dood

Een Persisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,

Mijn woning in :" Heer, Heer, één ogenblik !

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot.
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan.
Voor de avond nog bereik ik Ispahân"!-

Van middag - lang reeds was hij heengespoed -
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.

"Waarom", zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd"?

Glimlachend antwoordt hij: " Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,

Toen 'k 'smorgens hier nog stil aan't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen most in Ispahân."

 
P.N. Van Eyk
De Tijd

Wat men ook doet de tijd verstrijkt.
Al doet men niets, de tijd verstrijkt.

Of men verarmt of zich verrijkt,

Zich uitslooft of de zeilen strijkt.

Al doet men kwaad, al doet men goed
't Zij waakt of slaapt en niets vermoedt,

Ja, waar men zich ook van ontdoet,

Niet van de tijd, de tijd verstrijkt.

Anthonie Donker

 

hit counter