Op het kantoor zat wijkagent P. de dagverslagen van de aangeworven illegale kuisvrouwen uit te typen. Er hing een luchtige sfeer die wellicht iets te maken had met de pasgeverfde kamer. Iemand vond pastelroze wel mooi staan en zo werd er voor pastelroze geopteerd.Het smurfenlied neuriende voelde P. zich opgewekt en vrolijk. Zelfs de radio mocht blijven staan op radio donna , neen niets kon zijn humeur verpesten.
Toen zwaaide de deur open, met een air van jewelste klik-klakten de hakjes van een kort gejurkte jonge dame het kantoor binnen.P.keek op, z'n hart sloeg enkele tellen over en vroeg zich plots af waarom hij het bevallige ding nooit eerder gezien had. Toen kwamen er -na het inorde steken van de zwoele blonde lokken die door de buitenwind iets wilds hadden gekregen-ook woorden uit de barbiepop. Inderdaad, woorden. Namelijk de volgende : 'Hej daar knapperd, ik ben hoelahaarbarbie uit Hawai. Hoe heet jij?'.
Hij twijfelde even en wist toen na het bekomen van het fluwelen stemgeluid het volgende uit te brengen; 'Ik heet
*wordt vervolgd*