Ze gingen.
De wagen verdween in de verte.
Alles lag maar
zomaar op de achterbank
in de gloedhete zon.
En alles verdween de oneindige woestijn in ,
we stonden daar maar te kijken.
Enkel de zon die we droegen op onze schouders, was al leed genoeg.
Posted by kika_vollaile
at 9:19 PM MEST