M'n moeder gaf me een meiklokje onder begeleiding van d'r eigen stem
'een meiklokje voor een meiklokje'
Ik antwoorde dat meiklokjes heel giftig zijn en smeet het in de vuilbak.
Vandaag Mano mundo geweest , was fijne sfeer maar voel me leeg.Er is echt niet veel meer aan de dingen. Er zitten mijnenleggers in mijn kop en af en toe gaat er ook effectief een mijn af.
De japanse kerselaar z'n bloesems zijn verdwenen.
Vandaag lijkt (geestelijk) een herbeleving van 25 februari. Niets bied nog entertainement, wat met de toeschouwers?
Ach , ach.
Als ik zwijg hoor ik niets.
Posted by kika_vollaile
at 8:30 PM MEST