GDW.
De zon stond die ochtend op te Gent-Zuid.
Een vogel zong een klein mooi liedje,
Gilles ontwaakt; ergens tussen de bib
en de vooruit.

Een pot koffie brompot
en de jam heeft eilandjes wit schimmel
alles is rot.
Maar de jongen lacht en tuimelt
een nieuwe dag tegemoet.
De ontbijtkoek kruimelt
je lacht weer,
en je krijgt een kus op je snoet.

Ik lig maar wat
en droom zachtjes en fijn
hopend dat iemand ooit vat;
dat dit, meneer; de eeuwigheid mag zijn.