BEBEK...

 

ne zormuş dar zamanlarda bir sevdayı söylemek

ne zormuş aslında seni seviyorum demek

yalan söylemek teatral ve oynamak yalansız

ne zormuş bebek seni seviyorum demek

ne zormuş bebek ne zor

köşeye kilitlendim,

köşeler sarı, köşeler soğuk,

köşeler örümcek ağı

zoraki ölmek...

ne zormuş ne zor bebek

ölmekse isteyerek ölmek

ne zormuş ne zor

kör köşeye kilitlenmek

sana bir güneş uzaklıkta olup

bir ay yakınlığında dokunamamak

ne zormuş onüç eşkiya surat beni izlerken

seni beklemek

dünyalar ayrılmış bebek

söylenen para

çalınan şarkı bi adi jetonla dönüyor belki

sense orda tartışırsın,

bilmez kendini bilmeyenle seni

çözemezler bu bilmeceyi bebek

bilmeceyi bilmek gerek

ne zormuş bebek ne zor

göğü karartmak, güneşi kovmak

bırak artık bebek bırak

bırak güneş girsin içeri

girsin ki kelepçelerini kırsın

yok ol hücrende dağıl molekül molekül

yok ol ki beni bul

ne zormuş bebek ne zor

ayaklarımın altında buz

ne zormuş bu seni sevmek denen

köşeye kilitlenmiş ben

nerde hangi buz erimiş bilmeden

içine düşmek soguk ve irkilmek

ne zormuş bebek ne zor

birden sogukla yüzyüze gelmek

biri kızıl gözlerini dikmiş

biri dilini çıkarıyor kanlı

aman bebek ne zormuş

on üç eşkiya suratla seni beklemek

yer kalabalık, gök karanlık

herkes burda hepsi yalnız

gün tükenmiş gece bitimsiz

insanlar dalgın nedense

bebekler dökülmüş ağaçlardan ham

kimse görmemiş...

bir annenin ayağında ezilmişler

gece karanlık, gece kalabalık

suç yok suçlu yok

karanlıkmış görmemişler

ökçelerinde ezilmiş güzel kadınların

bütün hilal aylar,tam aylar, deli

suç yok suçlu yok bebek

zor olan bi sevdayı sıkıştırmak

karanlıkta olmaz bu iş

suç karanlığın....

Yeterrrrrrrr..

ışıkları yakın...

 

 

[geri]

[şiir sayfasına geri dön]

[ana sayfaya geri dön]