BEN ÖLÜRSEM AKŞAMÜSTÜ ÖLÜRÜM

 

ben ölürsem akşamüstü ölürüm

şehre simsiyah bir kar yağar

yollar kalbimle örtülür

parmaklarımın arasından

gecenin geldiğini görürüm

***

ben ölürsem akşamüstü ölürüm

çocuklar sinemaya gider

yüzümü bir çiçeğe gömüp

ağlamak gibi isterim

derinden bir tren gecer

***

ben ölürsem akşamüstü ölürüm

alıp başımı gitmek isterim

bir akşam bir kente girerim

kayısı ağaçları arasından

gidip denize bakarım

bir tiyatro seyrederim

***

ben ölürsem akşamüstü ölürüm

uzaktan bir bulut geçer

karanlık bir çocukluk bulutu

gerçek üstücü bir ressam

dünyayı değiştirmeye başlar

kuş sesleri, haykırışlar

denizin ve kırların

rengi birbirine karışır

sana bir şiir getiririm

sözler rüyamdan fışkırır

dünya bölümlere ayrılır

birinde bir pazar sabahı

birinde bir gökyüzü

birinde sararmış yapraklar

birinde bir adam

herşeye yeniden başlar

 

Ataol BEHRAMOGLU

 

 

[şiir sayfasına geri dön]

[ana sayfaya geri dön]