İSTANBUL’U DİNLİYORUM

 

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali

Once hafiften bir ruzgar esiyor;

Yavas yavas sallaniyor

Yapraklar, agaclarda;

Uzaklarda, cok uzaklarda,

Sucularin hic durmayan cingiraklari

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali.

***

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali;

Kuslar geciyor, derken;

Yukseklerden, suru suru, ciglik ciglik.

Aglar cekiliyor dalyanlarda;

Bir kadinin suya degiyor ayaklari;

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali.

***

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali;

Serin serin Kapalicarsi

Civil civil Mahmutpasa

Guvercin dolu avlular

Cekic sesleri geliyor doklardan

Guzelim bahar ruzgarinda ter kokulari;

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali.

***

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali;

Basimda eski alemlerin sarhoslugu

Los kayikhaneleriyle bir yali;

Dinmis lodoslarin ugultusu icinde

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali.

***

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali;

Bir yosma geciyor kaldirimdan;

Kufurler, sarkilar, turkuler, laf atmalar.

Birsey dusuyor elinden yere;

Bir gul olmali;

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali.

***

Istanbul'u dinliyorum, gozlerim kapali;

Bir kus cirpiniyor eteklerinde;

Alnin sicak mi, degil mi, biliyorum;

Dudaklarin islak mi, degil mi, biliyorum;

Beyaz bir ay doguyor fistiklarin arkasindan

Kalbinin vurusundan anliyorum;

Istanbul'u dinliyorum.

 

Orhan VELİ

 

 

 

[şiir sayfasına geri dön]

[ana sayfaya geri dön]