ODAMDA
Ben miyim bu seylerin sahibi?
Kafamda bir çocuk var, meraksiz.
Iç âlemim oyuncaktan farksiz;
Odam, içime bir ayna gibi.
Bir isik oyunu var tavanda
Gölgeler seslerle birlesiyor
Ve bir karga beynimi desiyor
Azaplar kemirdigim bu anda.
Kardesini öldürüyor Kaabil,
Içimde bir yalnizlik duygusu,
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sikinti ile geçilen sahil.
Baglaniyor bir iple, bir sürü
Düsünce köyleri birbirine,
Çöküyor her seyin üzerine
Hülyam boyunca kurdugum köprü.
Ve doluyor sessiz, ordularim,
Durmadan dinlenmeden odama.
Urbam içinde yatan adama
Hayretle bakiyor dört duvarim.
Kardesini öldürüyor Kaabil,
Içimde bir yalnizlik duygusu,
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sikinti ile geçilen sahil.
***
Ve delirmenin tatli vehmini
Sessizlik odama dolduruyor.
Kargam hâlâ basimda duruyor
Bulmak'çün beynin cehennemini.
Düsüp yatagin dalgalarina
Günlerce sürüyor bu yolculuk.
Durmadan akitiyor bir oluk
Korkuyu sükütun mezarina.
Kardesini öldürüyor Kaabil,
Içimde bir yalnizlik duygusu,
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sikinti ile geçilen sahil.
Dünyaya tek gelen insan gibi
Atiliyorum bir Hint dagina.
Giriyor kafamin darligina
Kimsesiz dünyalarin sahibi
Gidip gidip gelmede ayni his
Iskeleye ulasmiyor çima
Dikiliyor ansizin karsima
Boynum kalinligindaki ceviz.
Kardesini öldürüyor Kaabil,
Içimde bir yalnizlik duygusu,
Ölüm kadar uzun yaz uykusu,
Sikinti ile geçilen sahil.
Orhan VELİ