OTOBİYOGRAFİ

 

1902'de dogdum

dogdugum sehre dönmedim bir daha

geriye dönmeyi sevmem

üç yasimda Halep'te pasa torunlugu ettim

on dokuzumda Moskova'da komünist Üniversite ögrenciligi

kirk dokuzumda yine Moskova'da Tseka-Parti konuklugu

ve on dördümden beri sairlik ederim

***

kimi insan otlarin kimi insan baliklarin çesidini bilir

ben ayriliklarin

kimi insan ezbere sayar yildizlarin adini

ben hasretlerin

***

hapislerde de yattim büyük otellerde de

açlik çektim açlik girevi de içinde ve tatmadigim yemek yok gibidir

***

otuzumda asilmami istediler

kirk sekizimde Baris Madalyasinin bana verilmesini

verdiler de

otuz altimda yarim yilda geçtim dört metre kare betonu

elli dokuzumda on sekiz saatta uçtum Pirag'dan Havana'ya

***

Lenin'i görmedim nöbet tuttum tabutunun basinda 924'de

961'de ziyaret ettigim anitkabri kitaplaridir

***

partimden koparmaga yeltendiler beni

sökmedi

yikilan putlarin altinda da ezilmedim

951'de bir denizde genç bir arkadasla yürüdüm üstüne ölümün

52'de çatlak bir yürekle dört ay sirtüstü bekledim ölümü

***

sevdigim kadinlari deli gibi kiskandim

su kadarcik haset etmedim Sarlo'ya bile

aldattim kadinlarimi

konusmadim arkasindan dostlarimin

içtim ama aksamci olmadim

hep alnimin teriyle çikardim ekmek parami ne mutlu bana

baskasinin hesabina utandim yalan söyledim

yalan söyledim baskasini üzmemek için

ama durup dururken de yalan söyledim

***

bindim tirene uçaga otomobile

çogunluk binemiyor

operaya gittim

çogunluk gidemiyor adini bile duymamis operanin

çogunlugun gittigi kimi yerlere de ben gitmedim 21'den beri

camiye kiliseye tapinaga havraya büyücüye

ama kahve falima baktirdigim oldu

***

yazilarim otuz kirk dilde basilir

Türkiye'mde Türkçemle yasak

***

kansere yakalanmadim daha

yakalanmam da sart degil

basbakan filan olacagim yok

meraklisi da degilim bu isin

bir de harbe girmedim

siginaklara da inmedim gece yarilari

yollara da düsmedim pike yapan uçaklarin altinda

ama sevdalandim altmisima yakin

sözün kisasi yoldaslar

bugün Berlin'de kederden gebermekte olsam da

insanca yasadim diyebilirim

ve daha ne kadar yasarim

basimdan neler geçer daha

kim bilir

 

Nazım HİKMET

 

 

 

[şiir sayfasına geri dön]

[ana sayfaya geri dön]