Με την παρούσα δηλώνω ότι διαχωρίζω δημόσια τη θέση μου και παραιτούμαι από το διοικητικό συμβούλιο του ελληνικού τμήματος της Greenpeace επειδή επί 40 μέρες παρέλειψε να πάρει μία σαφή καταδικαστική θέση, κατονομάζοντας και δακτυλοδείχνοντας τους ενόχους της γκαγκστερικής επίθεσης εναντίον της Γιουγκοσλαβίας από τη "Συμμορία των 19", που άρχισε στις 24 Μαρτίου 1999, επίθεσης που, με πρόσχημα την "πρόληψη μίας ανθρωπιστικής καταστροφής" (από το καθεστώς Μιλόσεβιτς), προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί: α) μία τεράστια ανθρώπινη τραγωδία, που αφορά τόσο τους Σέρβους όσο και τους Αλβανούς. β) μία ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή που αφορά τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, και γ) μία (διαφαινόμενη) αναδιάταξη των συνόρων και των γεωπολιτικών ισορροπιών που αφορά όλες τις βαλκανικές χώρες και, φυσικά την Ελλάδα.
Εχοντας ζήσει στο Βελιγράδι τις 20 από τις 40 μέρες που βομβαρδίζεται η Γιουγκοσλαβία από τα μεταλλαγμένα ανθρωποειδή της "συμμορίας των 19" (Κλίντον, Μπλαίρ, Κουκ, Σρέντερ, Φίσερ, Σιράκ, Ντ' Αλέμα, Σημίτης, Κλάρκ, Σολάνα, Κον Μπεντίτ και οι λοιπές ανθρωπόμορφες "Ντόλι", πρωθυπουργοί, υπουργοί εξωτερικών και "άμυνας" των κυβερνήσεων που μετέχουν στο μεγάλο φονικό), είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι, κάτω από αυτές τις συνθήκες, η "ουδετερότητα" ισοδυναμεί με συνενοχή.
Η αποδοχή του προσχήματος της "συμμορίας των 19" στη Γιουγκοσλαβία σημαίνει προσχώρηση στο στρατόπεδο του δημίου, ανεξάρτητα αν οφείλεται είτε σε άγνοια των υλικών κινήτρων και των επιδιώξεων που βρίσκονται πάντα πίσω από τις κάθε είδους "σταυροφορίες", είτε σε αφέλεια, είτε σε ιδιοτέλεια.
Γιατί, ως σκεπτόμενος άνθρωπος, ξέρω ότι μοναδικός λόγος των κινητοποιήσεων της μεγαλύτερης στρατιωτικής μηχανής του κόσμου ήταν και παραμένει η συντήρηση και η αναπαραγωγή ενός διεθνούς πλαισίου που διασφαλίζει την ληστρική εκμετάλλευση του πλανήτη από την αμερικάνικη αυτοκρατορία και επιτρέπει στις ΗΠΑ, με το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, να σφετερίζονται και να καταναλώνουν κάθε χρόνο το 50% των παγκόσμιων πρώτων υλών που είναι απαραίτητες για τη συντήρηση του σημερινού τρόπου ζωής.
Η Greenpeace δεν μπορεί να ασχολείται μόνο με ντομάτες, αγγουράκια, χελώνες, φώκιες και φάλαινες και να περιορίζεται σε γενικές καταγγελίες οικολογικών καταστροφών, χωρίς να καταδικάζει με ακρίβεια τους ενόχους.
Πηγή: Εφημερίδα "Αθηναϊκή", Τρίτη 4 Μαϊου 1999