3

Ne diyedir

neye yarar

havaya kalkması kirli yumrukların bir bir

gönül açan aydınlıkta

Geldi o

bir umutsuzluk perdesini sıyırarak kafamda,

o tımarhane düşüncesi.

Ve bir dretnot batıp da boylarken dibi

herkes nasıl fırlarsa ambar ağızlarından

soluklarını kesen kasılmalarla,

Burlük de öyle kayıyordu çılgın gibi,

bir çığlığa dek yırtılıp

gözünün arasından

Kan yağdırıp sırılsıklam kirpiklerinden

çıktı,

doğruldu yerinden,

geldi

ve kalıplı bir adamda az görülen bir yumuşaklıkla

aldı ve dedi:

“Çok iyi!”

Çok iyidir bakışlardan koruması ruhun kendini

kuşanarak sarı bir yelek!

Çok iyidir fırlatırken kendini

giyotinin dişlerine

haykırması insanın

“Van Huten kakaosu içiniz!” diye (*)

Ve bu saniye

bir kestane fişeğidir,

ağar yukarı:

hiç bir şeye değişmem onu dünyada,

hiç bir…

Sigara dumanından beriye

bir likör kadehi gibi çıkarak

uzanıyordu Severyani’nin şarap çalığı yüzü

Nasıl diliniz varıyor kendinize ozan demeye

öyle bir bıldırcının boz sesiyle şakıyarak?

Bu gündür,

bir demir muştayla yarmamız gereken gündür

şakkadak

dünyanın kafatasını!

Hep şunu düşünürsünüz siz:

“Dansediyor muyum“ dersiniz “kibarca?”

Nasıl da eğleniyorum,

bir de bana bakın bir parça,

ben

ayaktakımından bir serseri,

kumarbazın üçkağıtçısı!

(…)

(*) O günlerin gazete haberlerine göre, bir idam mahkumu, başı kesilmeden önce böyle bağırmış, Van Huten firması da, bu reklama karşılık, onun çoluk çocuğunun bakımını üstlenmiş.