Şaşırmamalı...

İnsanlar toplanıp uzaklara baktılar;

Boyları uzundu, boyları kısa
Omuzları genişti, omuzları dar
Hayat dişlileri arasında sıkıştırıyordu

Gözlerinde ince bir hoşnutsuzluk sızısıyla sokaklarda koşuşturan insanların, bir dilim gülüşe ve bir parça
dokunuşa hasret kalışlarına şaşırmamalı: çünkü sabah güneşinin insanı bütünüyle değiştirebilen ışık demetleri
içinde değil , karanlıkta çalan çalar saatin sinir bozucu bip-bip’ leriyle ayaklanıyordu tüyleri….

İnsanlar toplanıp gökyüzüne baktılar;

Kimileri sessiz, kimileri derinden dualar ediyorlardı
Kimileri eller açık, kimileri ağlayarak yalvar yakar oluyorlardı
Ne çok uzaktılar ölüme ,ne onu yok sayıyorlardı…

Ciğerlerinde hayata geç kalmış olmanın ezikliğiyle sokaklarda koşuşturan insanların , gözlerinin altındaki
morluklara ve torbacıklara şaşırmamalı; çünkü güneş görmeyen çok katlı binaların havalandırma sistemleri ne
yazık ki cilde gerekli vitaminleri içermiyor…

Büyük bir ayna tutuldu insanlığın üzerine;

Geçmişinde yaptığı hataları durmadan tekrarlayıp bir adım bile ileri gidemeyen insanların ne oldukları ve ne
olmaları konusunda hiçbir fikirleri olmamasına,günü kurtarmaya çalışmalarına şaşırmamalı; çünkü savaşın ve
kanın hala meşru bir çözüm yolu olduğunu sananların kulaklarına, tanrı gelip, insan hayatının aslında tek
değerli şey olduğu gerçeğini fısıldamıyor…

Akın BAŞAL