Çocuk


Yaşayacağız belki biraz daha, biraz daha sevinçle, biraz daha hüzünle. Hani o gözlerine baktığımızda çırpınan çocukluk var ya, içimizde bir yerlerde yaşıyor olmalı hala. Çünkü insanları ayakta tutuyor, yani bizi biz yapan olgulardan biri olmalı çocukluk ve çocuk sevgisi. Ne zaman çocuklardan bahsetsek yüreğimde bir ürperti, yüreğimde bir çırpıntı başlar, dalgalar yavaş yavaş sahildeki küçük tahta kulübeyi döver ve sonra durulur. Çocukluk çok fazla uzaklaşsın istemiyorum bizlerden. Düşünsene mutluluk orda, o ufacık gözlerden süzülen damlaları seyretmek bile bazen mutluluk veriyor, için burkulsa da, ağlamasını istemesen de, yani her halde tatlı, her halde güzel, sınırsız sevgi kaynağı çocuklar. Bırakalım yaşasınlar bizimle, bırakalım onlar tatmasınlar hayatın acılarını, yani içimizdeki bir nokta hiç acı görmesin, sadece çocukça şeylere üzülsün, ne bileyim alamadığı bir oyuncağa mesela. Ve biz ne zaman başımız sıkışsa ona sarılıp, öpüp koklayalım.

Anlamı oldukça yaşamın, anlamı oldukça ağlamanın, anlamı oldukça gülmenin; varsın gelsin bir yaş daha, varsın yaşlanalım biraz daha...

Fatih BEZİRGANOĞLU

_____________________________________________________
Yayına Hazırlayan : Engin ENÜSTÜN