Çocuk
Yaşayacağız belki biraz daha, biraz daha sevinçle, biraz daha hüzünle. Hani o gözlerine
baktığımızda çırpınan çocukluk var ya, içimizde bir yerlerde yaşıyor olmalı
hala. Çünkü insanları ayakta tutuyor, yani bizi biz yapan olgulardan biri olmalı çocukluk
ve çocuk sevgisi. Ne zaman çocuklardan bahsetsek yüreğimde bir ürperti, yüreğimde
bir çırpıntı başlar, dalgalar yavaş yavaş sahildeki küçük tahta kulübeyi döver
ve sonra durulur. Çocukluk çok fazla uzaklaşsın istemiyorum bizlerden. Düşünsene
mutluluk orda, o ufacık gözlerden süzülen damlaları seyretmek bile bazen mutluluk
veriyor, için burkulsa da, ağlamasını istemesen de, yani her halde tatlı, her halde güzel,
sınırsız sevgi kaynağı çocuklar. Bırakalım yaşasınlar bizimle, bırakalım onlar
tatmasınlar hayatın acılarını, yani içimizdeki bir nokta hiç acı görmesin, sadece
çocukça şeylere üzülsün, ne bileyim alamadığı bir oyuncağa mesela. Ve biz ne
zaman başımız sıkışsa ona sarılıp, öpüp koklayalım.
Anlamı oldukça yaşamın, anlamı oldukça ağlamanın, anlamı oldukça gülmenin; varsın
gelsin bir yaş daha, varsın yaşlanalım biraz daha...
Fatih BEZİRGANOĞLU
_____________________________________________________
Yayına Hazırlayan : Engin ENÜSTÜN