ในเช้าวันที่ 2 พฤศจิกายน เวลาประมาณ สิบโมงครึ่ง ที่ใต้สะพานแขวน
พลพรรค ห้องSawasdee_เจมส์ พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ เพื่อนของเพื่อน ได้นัดพบกัน
หลังจากรวมพลเป็นที่เรียบร้อย พวกเราเริ่มเคลื่อนขบวนเข้าซอยราษฎร์บูรณะ 26
ซอยเล็กๆ ที่รถแทบจะวิ่งสวนกันไม่ได้ เลาะเลี้ยวเข้าไปสัก 2-3เลี้ยว คนในแถบนั้นมองขบวนรถ
ของพวกเราประมาณ 6-7 คันวิ่งติดกันเป็นแถวยาว คิดว่าขบวนพาเหรดอะไรหนอ
พวกเราหาที่จอดรถให้เรียบร้อยขนของลงจากรถ เด็กชายวับสิบกว่าขวบ นำรถเข็นมารับของ ข้าวสาร อาหารแห้งที่พวกเรานำไปแจก รวมทั้งหนังสือการ์ตูน ของเล่น ขนม ตุ๊กตา ใส่รถเข็น พาพวกเราเข้าเดินเข้าซอกเล็กๆ ตามทางปูนข้ามคูน้ำสีดำ มีหญ้ารกๆ ข้างทาง เดินสักสองเลี้ยว เราก็ได้ยินเสียงเล็กๆ จ๊อกแจ๊กจอแจ ก็ทำให้พวกเรารู้แล้วว่าถึงที่หมายปลายทางแน่นอน
บ้านครูน้อย เป็นบ้านชั้นเดียวยกพื้นสูง (ไว้หนีน้ำท่วม) มีบริเวณหน้าบ้านไม่กว้างมากนัก มีเครื่องเล่นเด็ก 2-3 อย่าง เช่นไม้ลื่น ม้าโยก ชิงช้าเล็กๆ ครูน้อยจัดเต๊นท์ไว้ให้พวกเราวาง สิ่งของ และมีกระดาษเขียนขอบคุณคุณสุภามาศและเพื่อนๆ ตั้งไว้ด้านในที่วางของ (ใครคือสุภามาศ รายงานตัวด่วน) เด็กๆ วิ่งเล่นไล่จับบ้าง ต่องูกินหางกับเพื่อนๆ ที่มาในงาน เสียงหัวเราะ เสียงเด็กๆ ดังไปทั่วบ้าน
ครูน้อย สวมเสื้อยืดตัวยาวใส่กางเกงขาก๊วย ไม่ใส่รองเท้า เห็นที่เท้าครูมีผ้าพันแผลอยู่ เดินยิ้มออกมาต้อนรับพวกเรา และเรียกเด็กๆ มารวมกันหน้าเต๊นท์ เด็กๆ กำลังสนุกสนาน จึงถูกเรียกโดยการเป่านกหวีด เด็กๆ วิ่งกรูกันมาหน้าเต๊นท์ นั่งบ้าง ยืนบ้าง ฟังครูน้อยพูด ครูน้อยให้เด็กๆ ร้องเพลงขอบคุณ (คงจะแต่งเอง เพราะไม่เคยได้ยินที่ไหน) ร้องไปปรบมือไป เสียงใสๆ ร้องดัง ฟังชัด ยิ้มแย้มกันไป ร้องจบครูน้อยก็กล่าวขอบคุณพวกเราทุกคน
ใกล้เที่ยง ครูน้อยจึงเรียกเด็กๆ เข้าแถว จากตัวน้อยๆ ไปถึงเด็กที่ตัวโตกว่า เดินแถวเพื่อไปกิน ข้าวกลางวันที่พวกเราให้เขาจัดให้ เดินตามทางขนานบ้านไป ที่ใต้ถุนบ้านที่ยกสูงนั้น เป็นโต๊ะกินข้าว 5-6 ตัว โต๊ะแต่ละตัวจัดเรียงเก้าอี้ ไว้ให้เด็กๆ นั่งได้โต๊ะละ 8-10 คนเด็กเล็กได้กินก่อน เพราะสถานที่เล็กเกินจะจุจำนวนเด็กได้พร้อมกันหมด รอบหลังก็จะเป็นเด็กโต 10-15ปี จะได้กินต่อ
อาหารกลางวันที่พวกเราสั่งจัดมี ข้าวมันไก่ พร้อมน้ำซุป มีหมูสะเต๊ะ และซาลาเปาที่เพื่อนๆ จัดไปเอง ให้อีกอย่าง ด้านนอกที่เราเดินผ่านมา มีถังไอศครีมรอเด็กๆ อยู่เป็นของหวาน (อ่านแล้วน้ำลายไหล) ที่ดูน่าเอ็นดูคือ ก่อนจะหม่ำกัน ครูน้อยให้กอดอกทุกคน แล้วพนมมือกล่าวขอบคุณพวกเราอีกครั้ง พอบอกกินได้เท่านั้นแหละ เสียงช้อนกระทบจานกันโช๊งเช้ง เด็กๆ เอร็ดอร่อยกันใหญ่ ใครอย่างเพิ่มข้าว ชูมือสูงๆ พี่เลี้ยงจะเติมข้าวให้ เด็กกินได้เยอะ อิ่มข้าวแล้วในมือก็มีซาลาเปา ลูกโตเต็มมือน้อยๆ ให้กินอีก ถังไอศครีมถูกเปิดออก ข้าวเหนียว ถั่วดำในถ้วย ตามด้วยไอศครีมลูกแล้วลูกเล่า ใส่จนพูนถ้วย ราดด้วยแยมสีแดง เหลือง โรยด้วยถั่วลิสงคั่ว ยั่วยวนน้ำลายเหลือเกิน เด็กๆ ที่กินข้าวแล้ว เดินมาต่อแถวรับไอศครีมหอมหวาน อิ่มหมีพีมันกันแล้วก็วิ่งไล่จับ เล่นบอลกันกับพวกเราอย่างสนุกสนาน
พี่เม้ง (ผู้อาวุโส) เป็นตัวแทนกล่าวถึงวัตถุประสงค์ที่พวกเราพร้อมใจกันมาในวันนี้ และ มอบเงินที่รวบรวม ได้ทั้งหมดมอบให้แก่ครูน้อย ครูน้อยกล่าวขอบคุณในน้ำใจที่พวกเรามีร่วมกันเพื่อเด็กๆ พร้อมทั้งอวยพรให้พวกเรา และเพื่อนๆ มีความสุข เสียงเด็กๆ ยังดังไปทั่วบ้าน เด็กๆ ร้องเพลงอิ่มอุ่น และขอบคุณพวกเราอีกครั้ง พวกเราร่วมกันถ่ายรูปหมู่กับเด็กๆ ก่อนจะกล่าวลาแยกย้ายกันกลับ เด็กบางคนไม่ยอมให้เพื่อนๆ กลับ ฉุดมือไม่ให้ออกจากประตู บ้างก็เดินออกมาส่งด้วยรอยยิ้ม
พวกเรากลับออกมาด้วยรอยยิ้มที่ได้มีส่วนทำให้เด็กๆ บ้านครูน้อย มีข้าวอิ่มอร่อยไปอีกหนึ่งมื้อ มีซาลาเปา มีไอศครีมหวานเย็นอร่อยลิ้น มีของเล่น มีเสบียงสำหรับมื้อต่อไป มีสตางค์ไปโรงเรียนที่ครูน้อย จะให้ทุกวันในตอนเช้า มีพี่ๆ มาเล่นด้วย และเด็กๆ คงจะหวังว่าเขาจะได้พบพวกพี่ๆ อีก เด็กๆ ไม่ได้คาดหวัง ในสิ่งที่เขาได้รับแค่วันนี้เท่านั้น เพียงแต่เด็กๆ คงจะรับรู้ว่า สังคมยังไม่ได้ทอดทิ้งเด็กด้อยโอกาส ให้โอกาสพวกเขาได้รับสิ่งที่พวกเขาไม่มีอย่างเด็กๆ ทั่วๆ ไป และแบ่งปันความสุขให้พวกเขาบ้าง เสียงหัวเราะที่มีความสุข รอยยิ้มที่บริสุทธิ์ของเด็กๆ คงจะยืนยันถึงความสำเร็จของงานวันนั้นได้ดี
พวกเราเชื่อว่าเจตนารมณ์อันบริสุทธิ์ใจของครูน้อยสามารถสร้างคนดีให้แก่สังคมได้อย่างแน่นอน
ขอขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ เพื่อนของเพื่อน ที่ไปร่วมงานในวันนั้น ได้แก่
พี่เม้งผู้เคร่งขรึม แต่จริงใจ เป็นพี่อาวุโสตัวแทนในการเปิดงาน พี่กิ๊ดผู้ใจดี ให้บริการรถกระบะขนของ รวมทั้งเป็นผู้ขนของด้วย ลุงเปี๊ยกแห่งศาลานกน้อย ช่วยประชาสัมพันธ์งานนี้ให้พวกเราก็มาร่วมงาน พี่สมแห่งไอที 100.5 ได้ยินข่าวประชาสัมพันธ์ มาร่วมงานกันทั้งครอบครัว พี่Jack123 แห่งไอที 100.5 ก็ตามมาช่วยงานอีกแรง พี่โต้งเจ้าเก่า มาร่วมแจม เด็กๆ เห็นแล้วอาจจะอยากเป็นทหารมั่งนะพี่บิ๊กเจมส์ตัวโตๆ ผู้มีห่วงยางรอบตัวให้เด็กๆคลำเล่น เป็นโต้โผ เป็นคนกลางดำเนินงานนี้ และเพื่อนๆ ที่ทำงานของเจมส์ นำซาลาเปามาแจก มาบันทึกวีดีโอ (ต้องไปขอดูเอง) มาเป็นงูกินหางให้เด็กๆ มาตักใอศครีม (มือจะหงิก) เป็นทีมแกร่งจริงๆ คุณสุภามาศ (น้องปลา) หาตัวเจอแล้ว ได้ชื่อขึ้นบอร์ดเพราะเป็นผู้ประสานงาน อิอิ คุณภูมิจิต สาวลือนามแห่งวงการอินเตอร์เน็ต เป็นผู้สร้างสรร เวบไซด์นี้ ไม่มาได้ไง นอกจากนี้ก็มีเพื่อนๆ น้องๆ ในห้องสวัสดีเจมส์ และเพื่อนของเพื่อน อีกมากมาย เช่น แหม่ม (tintin)มากับน้องกุ้ง (โยโมสต์), น้องkidds, น้องPunchกับเพื่อน, น้องพงษ์ (Ac_Shijung), น้องจั๊กจั่น (mimi), เซี๊ยง (Uha), สิงห์สาวหุย (Angel_Hui) และเพื่อนนอกจากนี้พวกเรายังต้องขอขอบคุณ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ที่ไม่สามารถมาร่วมงานได้ แต่ร่วมกันส่งปัจจัยต่างๆ เป็นกองทุนในการดำเนินงานครั้งนี้ รวมทั้งข้าวของต่างๆอาทิ เช่น ไม่ว่าจะเป็นมาม่ากล่องใหญ่ๆ จากพี่เซียว ตุ๊กตาน่ารักๆ 1 กล่องจากพี่น้องกะปุกและกะทิ ปัจจัยต่างๆ ที่โอนกันเข้ามาช่วยเหลืออย่างล้นหลาม ทำให้งานนี้ผ่านลุล่วงไปอย่างเกิน ความคาดหมายที่เราคิดไว้ ขอขอบคุณอีกครั้งและหวังว่าพวกเราคงจะได้สร้างประโยชน์ ได้ส่งความสุขและทำให้พวกเรามีความสุขกันถ้วนหน้าอีกในโอกาสหน้านะจ๊ะ