Terug naar Vrienden van Israel

Bezetting" De grote leugen!
De Grote Leugen

Als een leugen maar vaak genoeg herhaald wordt, dan is het bekend dat deze leugen uiteindelijk gezien gaat worden als een vastgestelde waarheid. In dit traktaat zullen wij er een aantal noemen, omdat wij om ons heen kijken en de gevaren zien van het herhalen van de geschiedenis. Ook de opkomst van het rechts-extremisme en verscheidene gevallen van anti-semitisme in een aantal Europese landen, waarbij Joodse Synagogen in brand zijn gestoken en Joden bedreigd of in elkaar geslagen zijn, is een reden voor het schrijven van dit artikel (geschreven door Jerry Golden, vertaald door Rene). Hebben wij dan niets geleerd van hetgeen geschiedt is? Wij gaan het hebben over de Grote Leugens in het huidige Israelisch/Palestijns conflict:

- De 'bezette' gebieden: De enige illegale bezetting sinds de VN resolutie van verdeling in 1947 was toen Jordanie, Samaria en Judea bezette en het de 'West Bank' begonnen te noemen, en Gaza bezet werd door Egypte. Het waren Egypte, Jordanie en Syrie die oorlog voerden tegen de pasgeboren staat Israel, en hoopten het te vernietigen. Aan het einde van die oorlog eiste Egypte illegaal Gaza op, en Jordanie claimde op onwettige wijze Samaria en Judea op. Jordanie noemde het zelfs Trans-Jordanie [Westbank], en tot aan de dag van vandaag hebben de meeste 'Palestijnen' Jordaanse paspoorten.

- 'Palestijns' Land: Toen Jordanie en Egypte het gebied bezette wat nu 'Palestijnse gebieden' genoemd wordt, (1948-1967) hadden geen van de Arabieren hier problemen mee, en er werd met geen woord gerept over Palestijnse gebieden die "Palestina" genoemd zou moeten worden. Simpelweg omdat het idee van een Palestijnse Staat nog nooit in het hoofd - van de Arabieren die daar woonde - op was gekomen. Simpelweg omdat het meerendeel gemigreerde Arabieren waren, die vanaf 1917 tot aan 1948 uit de naburige Staten kwamen, dus een 'thuisland' helemaal niet aan de orde was. Voor 1948 woonden er Joden en Arabieren in wat de Romeinen 'Palestinea' hadden genoemd, dus waren het beiden zogezegd Palestijnen. Maar als je de geschriften terug leest van iedere grote historicus, dan zie je dat dit land grotendeels verlaten was, voordat de Engelsen het in 1917 van de Turken afnamen. Deze mensen die 'Palestijnen' worden genoemd zijn gewoon Arabieren die daar kwamen om werk en een bestaan te zoeken.

- Legitimiteit voor 'Palestijnse Staat: Een van de argumenten van de Arabieren die nu in Israel wonen (zogenoemde 'Palestijnen') is, dat de PLO geformeerd is in 1964 en hun zaak gerechtvaardigd zou zijn, omdat het geformeerd is voor de zes-daagse oorlog van 1967, en het begin van de zogenaamde 'bezetting'. Maar het moet ook goed begrepen worden dat de PLO geformeerd werd om de Staat Israel te bevechten en niet om de 'bezette gebieden' te heroveren. Omdat toen ze destijds begonnen er nog geen 'nederzettingen' waren, en Jordanie en Egypte het bestuur hadden over wat nu genoemd wordt 'Westbank' (Judea & Samaria) en 'Gaza'. Deze feiten alleen al maken het geheel duidelijk dat de organisatie van Yasser Arafat's "Fatah" maar een verlangen heeft en dat is de vernietiging van de Staat Israel, en niet het stichten van een Palestijnse Staat. Want in 1967 vielen Jordanie, Egypte en Syrie, Israel aan die toen nog steeds gebonden was aan de in wapenstilstand van 1949 vastgestelde grenzen

- Arafat's functie als beschermheer van de 'Christelijke' heiligdommen: De drie landen die Israel in 1967 binnen hun landsgrenzen aanvielen, zeiden tegen de gehele Arabische Wereld dat de Joodse Staat op het punt stond vernietigd te worden. Dat iedere Jood de zee in gedreven zou worden, dat het eerst de 'Zaterdag' zou zijn en dan de 'Zondag', bedoelende dat nadat zij alle Joden vermoord zouden hebben, het probleem van de Christenen in het land ook zouden oplossen. Aangezien Hezbollah, Hamas, Jihad, Fatah, en vele andere terroristische organisaties beloofd hebben om alle Joodse steden te willen 'bevrijden' inclusief geheel Jerusalem, Tel Aviv, Haifa, etc., etc., is Arafat hierop geen uitzondering. Aangezien in de K'oran [De Tafel al-Maidah 5.51] staat dat Joden en Christenen elkaars vrienden zijn, en dus afvallig zijn, beloofd dit ook voor de echte Christenen niet veel goeds. De meeste wedergeboren Christen Palestijnen, die de afgelopen tijd in de zgn. 'autonome' gebieden, onder het schrikbewind van Yasser Arafat's corrupte politie-staat leefden, zijn inmiddels vertrokken en leven nu in Israel of in het buitenland.

- De Joden hebben de oorspronkelijke bewoners verdreven: Zoals eerder beschreven hebben er altijd al Joden gewoont in Palestina en Jeruzalem. Nadat de Romeinse Veldheer Titus in 70 na Christus, de Joodse Tempel van God had verwoest, deporteerden de Romeinen de Joden en demoniseerden hen. Toch zijn er al die eeuwen heen achterblijvers geweest. Voor de Tweede Wereldoorlog hadden Joodse boeren en grootgrondbezitters veel land gekocht van de plaatselijk wonende Arabieren, soms voor exorbitante prijzen. Nadat zij toen zagen dat het de Joden goed ging, wilde zij, hetgeen zij zelf voor veel geld verkocht hadden, terug hebben. Na de verrassings aanval van 1967 op Israel, moesten de Arabieren afdruipen, en Israel nam het land over dat deel was van het Mandaat dat de Britten in 1922 in bezit hadden, in wat nu "de reconstitutie van de Joodse Staat" werd. Vanaf die dag is er niets veranderd om het recht te doen ophouden voor de Jood om zijn door God gegeven Thuisland te vestigen. Dus als er al sprake zou zijn van het 'bezetten' van iets, dan is het geen Arabisch land, maar Gods land, en het is God die het de Jood gegeven heeft als een erfenis, en niet aan het zaad van Ishmael, maar aan het zaad van Abraham, Izaak en Jacob.