geschreven door: Henoch

ontvangen op 17 April 1992

getuigenis van onze Here Jezus Christus

Inleiding: "Genade zij u en vrede van God, onzen Vader, en den Here Jezus Christus", zoals Paulus groet in de eerste brief aan de Corinthiers. Mijn naam is Henoch. Helaas ben ik geboren met een ernstige erfelijke spierziekte genaamd SMA wat een afkorting is voor Spinale Musculaire Atrofie. Ik ben gedoopt als kind in de Katholieke Kerk. Echter door familie omstandigheden waaronder het overlijden van mijn vader in 1971 op 46 jarige leeftijd, is de kerkgang en het geloven op zich, in de vergetelheid geraakt. Wel kreeg ik op school godsdienstles en ben ik altijd geinteresseerd geweest in andere religies, en ben ik open blijven staan voor het bestaan van God. Eens heb ik een "trap des levens" getekend met veel vraagtekens erbij. Ik was vastbesloten net zolang over de levensvragen na te denken tot ik de oplossing zou vinden. Ik was van mening dat God de god van alle godsdiensten was. Ik vond Jezus een goed iemand, maar zijn persoon zei mij verder weinig. Dit werd echter in het voorjaar van 1992 allemaal anders.

Getuigenis: Op een dag hoorde ik op mijn 27mc zendbakkie een jongeman die zei: "Jezus Christus is de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Hem." Ik dacht dat hij niet helemaal lekker was, maar begon een gesprek met hem. Later maakte we een afspraak en vertelde hij ovet het Evangelie van Jezus Christus waar hij heilig in geloofde. We werden vrienden maar ik bleef erg sceptisch. Dit was in de zomer van 1991. 17 April -Goede Vrijdag- 1992, keek ik op de BRT-zender naar de televisiefilm: "Jezus van Nazareth" van regisseur Franco Zefferelli, over het leven van Jezus Christus. Bij het lijdens-moment en stervensuur aan Het Kruis, werd ik plots geraakt in mijn hart en in den Geest, en zag als een Openbaring het lijden van Jezus in, als het opnemen van het lijden van de gehele mensheid inclusief dat van mijzelf. Ik begreep meteen dat toen Jezus aan het kruis riep: "Het is volbracht", Zijn bloed voor ons en mij vloeide en ik mijn geest en leven over moest geven aan Hem die het meest nobele heeft gedaan voor de mensheid, en dat is Jezus Christus, onzen Heer, over wie de profeten gesproken hebben dat Hij komen zou. Hij nam al onze zonden op zich en zoals in Johannes 3 vers 16 staat: "Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren ga, doch eeuwig leven hebbe". Toen de Heer mij de betekenis van Zijn sterven aan het kruis duidelijk gemaakt had, mij "een Woord van Kennis" gegeven had, en ik ten volle inzag dat dit mijn behoudenis inhield, stierf ik en werd ik wedergeboren als Christen. Ik was bewogen door emotie.

Voortgang: Daarna ging ik in de bijbel het evangelie lezen en kreeg ik steeds meer inzicht in ons doel en bestaan op deze aarde. Er werden door Gods woord in de Bijbel veel van mijn levensvragen opgelost, waaronder het ontvangen van het eeuwig leven door geloof in het Levend Woord van onze Heiland Jezus Christus. Hij wil ons gebruiken voor zijn doeleinden, dat houdt in: het evangelie verkondigen, en Gods liefde laten zien. God zorgde dat er een aantal gelovige vrienden op mijn pad kwamen. Ik ben toen in een aantal verschillende kerken de diensten bij gaan wonen. Er zijn echter zoveel verschillende gemeenten die het geloof in Jezus Christus verkondigen en met even veel verschillende meningen, dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Dan denk ik aan wat Paulus zegt in de eerste brief aan de Corinthiers 1 vers 12 en 13; "Ik ben van Paulus! Ik van Apollos! Ik van Cephas! Ik van Christus! Is Christus gedeeld? Is Paulus dan voor u gekruisigd, of zijt gij in den naam van Paulus gedoopt"? In juni 1996 heb ik mij in een plaatselijke gemeente door een Duitse voorganger laten dopen door onderdompeling (lees Romeinen 6) en ongeveer 2 weken later ontving ik in een bidstond spontaan de 'doop in de Heilige Geest' en werd ik vervuld met het daarbij behorende teken van het spreken in 'nieuwe tongen'. Door mijn plotselinge en genadevolle bekering, kun je mij wel tot de Evangelische/Pinkster Christenen rekenenen. In de bestaande katholieke en protestante kerken is er niet veel aandacht voor dit soort persoonlijke ervaringen. Mijn vrienden organiseren wel eens een bid-stonden en bidden met en voor elkaar, voor anderen, maar ook voor noden in de gehele wereld. Fantastisch dat Jezus leeft in veel harten van Christenen overal ter wereld en in ieder volk. En dat God nog dagelijks velen mensen naar zich toe trekt, door Het Woord van onze Heer Jezus Christus, totdat het getal vol is (zie Openbaring van Johannes). En Hij zeide: "Niemand komt tot den Vader dan door Mij". Want Jezus Christus is de weg, de waarheid en het eeuwige leven. Amen.