|
Na ruim 3 jaar 'intifada' is de stemming in Israël over het algemeen zeer somber. Velen hebben de hoop verloren dat er spoedig - of zelfs ooit - een oplossing voor het conflict gevonden kan worden. Onlangs zag ik in Canada een film 'Relentless' die in documentaire vorm liet zien wat er sinds de 'Akkoorden van Oslo' allemaal gebeurd was. Het liet zeer goed gedocumenteerd zien wat Israël gedaan heeft sindsdien, en hoe punctueel Israël alle gemaakte afspraken is nagekomen. Het liet ook zien wat de Palestijnen gedaan hebben. Eigenlijk zo goed als niets. De haat gaat onverminderd verder en zelfs kleine kinderen worden niets ontziend met haat geïndoctrineerd.
In de documentaire was beeldmateriaal opgenomen van uitspraken die Yasser Arafat sindsdien gedaan heeft. Een van de leiders van een Joodse organisatie die bij de vertoning aanwezig was, vroeg mij: "Begrijpt u dat nu? Yasser Arafat doet de uitspraak dat hij Israël wel vrede beloofd heeft, maar geen veiligheid. Wat bedoelt hij daarmee? Houdt hij ons allemaal voortdurend voor de gek? Hoe moet ik dat zien?"
Mijn antwoord was: "Het is niet zozeer een kwestie of Arafat liegt of misleidend taalgebruik hanteert. Dat doet hij ongetwijfeld ook. Maar wat hij - volgens mij - bedoelt, is dit. In de Islam is er sprake van het 'huis van de vrede' en van het 'huis van de oorlog'. Waar Allah heerst, bestaat het 'huis van de vrede'. Waar Allah niet heerst, bestaat het 'huis van de oorlog'. Als Arafat Israël vrede beloofd heeft, bedoelt hij dat hij eenmaal het ganse land van Israël en de derde heilige stad van de islam, Jeruzalem, zal terugbrengen onder Allah. Zoals Israël - toen nog Palestina geheten meer dan 1000 jaar onder Allah geweest is. Pas als heel Israël en de gehele stad Jeruzalem teruggebracht zijn onder Allah zal er het 'huis van de vrede' zijn. De vrede van Allah. Maar voordat dat zover is, zal er harde en bloedige strijd - djihad - gestreden moeten worden, en zal Israël geen veiligheid hebben. Want totdat het zover is, blijft Israël verkeren in het 'huis van de oorlog'."
Vanuit de Islam gezien bestaat dus ook in Nederland formeel het 'huis van de oorlog'. En of de Islamitische strijd vreedzaam dan wel gewapenderhand plaatsvindt: ook Nederland zal pas in het 'huis van de vrede' belanden als Allah ook in Nederland heerst.
Mohammed heeft beloofd dat eenmaal de ganse wereld onder Allah zal zijn. Maar de Bijbel laat duidelijk zien dat eenmaal ' eIke knie zich zal buigen en elke tong zal belijden dat Jezus Christus Heer is, tot eer van God de Vader'!
Daarom is Israël het grote teken van hoop. God zal niet laten varen wat Zijn hand begon. Zijn Koninkrijk komt. Hoe ook de machten der duisternis nog tekeer zullen gaan. En van Jeruzalem zal eenmaal de wet uitgaan, en zal de vrede de ganse aarde bedekken. We zijn ernaar op weg. Daarmee mogen we elkaar bemoedigen. En daarmee mogen we ook Israël bemoedigen.
Dat proberen we te doen met ons werk. 'Troost, troost Mijn volk', zegt Jesaja namens de HEERE. Wie moet dat doen? Israël kan zichzelf niet troosten, Dat wordt tegen anderen gezegd. Tegen ons. Tegen u en mij. Helpt u mee dat waar te maken? In gebed, woord en daad?
Hartelijk dank!
Uit nieuwsbrief 'Israël Actueel' oktober 2003.
Ds. W.J.J. Glashouwer.
| 
