Το πρωί μέσα στο τραίνο, όπως τη θέση μου
– την ίδια πάντα – παίρνω απέναντί σας,
τ’ ωραίο λιτό κεφάλι μού προσφέρετε
σα φρούτο σε κρυστάλλινη φρουτιέρα…

Μπροστά σας ένα απλό παιδάκι γίνομαι
που, ορθό σε μια προθήκη φωτισμένη,
νοιώθει η καρδιά του απόκρυφα να δένεται
μ’ ένα λαμπρό γαλάζιο παιχνιδάκι…