Κώστας Ουράνης, "Koρίτσια του παλιού καιρού...", Ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1953, σ. 125.

Κορίτσια του παλιού καιρού, Αθηναϊς, Ειρήνη:

μορφές, μέσα στη μνήμη μου, χιμαιρικές κι ωραίες,

σα ρόδινες σ' ακίνητα βάλτων νερά νυμφαίες,

-τον τόπο αφότου αφήσατε, τι να 'χετε απογίνει,

κορίτσια του παλιού καιρού, Αθηναϊς, Ειρήνη;

 

Ποιοι τάχα να σας χαίρουνται, σε ποια να ζείτε ξένα,

ω σεις που με μαγεύατε, παιδί, στην επαρχία,

όπως μαγεύουν έναστρης νυχτιάς την ησυχία

γλυκιές φωνές που τραγουδάν τραγούδια ευτυχισμένα,

ποιοι τάχα να σας χαίρουνται, σε ποια να ζείτε ξένα;

 

Σα να 'ρθαν και σας πήρανε κουρσάρικα καράβια,

ούτ' ένα μήνυμα από σας δεν ήρθε τώρα χρόνια!

Ρημάξανε τα σπίτια σας -κι απ' τα ψηλά μπαλκόνια

μόνες οι γριές οι βάγιες σας κοιτάνε προς τα βράδια:

σα να 'ρθαν και σας πήρανε κουρσάρικα καράβια...