'Εστησε το είδωλο μπροστά του για να κάνει προσευχή. Μα κάποιος Χριστιανός του λέει: «Δεν έχει αξία να λατρεύης είδωλα που τάστησες ο ίδιος. Γιατί έρχονται στιγμές που αρέσει στην ψυχή χαιρέκακα να τα γκρεμίζη. Και τότε ο ίλιγγος μπροστά στο χάσμα που άνοιξε αδυσώπητα τη δοκιμάζει. Κανείς Θεός να στέρξη να τη σώση δεν υπάρχει, και χάνεται. Να η τιμωρία». Κι' απάντησε: «Το προτιμώ, παρά να στήσουν άλλοι τα είδωλα για μένα και με φανατισμό ν' ακολουθήσω στη γραμμή, για να χαθώ σ' ευφημούμενη αρένα».
Τάκης Σκανάτοβιτς, Κύτταρο, Αθήνα 1970