Ραψωδοί, Βάρδοι, Τροβαδούροι,
Θαμμένοι εις την Αιώνια Λήθη,
Ραψωδοί, Βάρδοι, Τροβαδούροι
Βουβοί, μουγκοί στο Παραμύθι,

Μέσ' απ' τα 'Eβδομα τα Βύθη
Στήνουν τις σκάλες στα σκοτάδια,
Και σκαρφαλώνουν κι' ανεβαίνουν
Μέσ' στων χειμώνων τα τριβράδια.

Και σκαρφαλώνουν κι' ανεβαίνουν
Μέσ' στα τριβράδια των χειμώνων
Κι' ορμούν σκαρίζοντας στων έρμων
Τα πλατιά πλάτη των δρυμώνων,

Φόρμιγγες, άρπες και κιθάρες,
Σείστρα και κύμβαλα και ντέφια,
Στα δάχτυλά τους τα γυμνά
Κρατούν - τα δρυμικά δεντρά.

Ραψωδοί, Βάρδοι, Τροβαδούροι
Στο δρυμό στήνουν την ορχήστρα
Με άρπες και φόρμιγγες και λύρες,
Κρόταλα, κύμβαλα και σείστρα,

Κι' αργά κι' αριά κι' αδρά και κρύα
Αρχινούν μέλποντας ομάδι,
Κι' αναταράζουν την Ερμία
Και ξαγρυπνίζουν το σκοτάδι.

Αρχαίους πολέμους, του δρυμώνος
Κρούει η μυριοργανούσα ορχήστρα
Κι' όλο αρμονίζονται οι κιθάρες
Κι' όλο κροτούν, κροτούν τα σείστρα,

Ακούονται οι χτύποι των πετάλων
Κάποιων αλόγων, τα κοντάρια,
Τα σίδερα και τα σπιρούνια
Και τα σπαθιά και τα θηκάρια.

Ακούονται κάποιων σκοτωμένων
Οι βόγγοι, οι σπαραγμοί κι' οι γόοι
Κι' επάνω, κάτω, εδώθε, πέρα
Βραχνό, βραχνό το μυρολόι.

Θροούν, ταράζονται τα δέντρα
Του τετρακρύου του δρυμώνος,
'Αρπες, κιθάρες των Βορριάδων
Των Τροβαδούρων του χειμώνος