Πόλη ασήκωτη
απ' το βάρος των τσίγκινων πινακίδων
με τους πατροκτόνους ευεργέτες
στις λεωφόρους σου
να βρομίζουν σε κίτρινα τσόφλια
και πεινασμένες ανάσες,
πόλη υπέρβαρη
από λαίμαργες μειονότητες
αμπαλαρισμένη με εθνικούς τραγέλαφους,
πόλη των μύθων
κορεσμένη από αρχαιότητα
με τις λεπρές γόπες
στα χείλη ιδεατών επαιτών,
ω, πόλη των απαγχονισμένων ψευδαισθήσεων,
μου λείπεις
εσύ και η ανταρσία των αγγέλων σου
στο καλογερικό μου ακρογιάλι
το μαντρωμένο με την άδολη φυγή μου.
Μου λείπεις, μα δε φταίω,
Οι φωτεινές σου πινακίδες
Με τρομάζουν πιότερο
Απ' τη λαξευτή παράνοια των φεγγαριών μου.