Το ζωνάρι πάλιωσε
- ευκαιρία ν' αλαφρώσουμε –
να 'το
ξοφλημένο καταγής.
Περίεργο,
και το παντελόνι φθαρμένο
γιομάτο τρύπες
ας φύγει κι αυτό.
Να και το πουκάμισο,
τα εσώρουχα
κι αυτά τα δαχτυλίδια,
οι χρυσοί σταυροί,
η κορδέλα στα μαλλιά.
Υπέροχα, υπέροχα,
Γυμνός…
Ο παγωμένος αέρας κατακτητής
υποτάσσει το δέρμα
όμορφο δέρμα, τυχερό,
καθηλωμένο στην αίσθησή σου.
Τι συγκυρία!…
Θα μπορούσε να ήσουν εσύ
το ζωνάρι στο βρακί
μιας πιο ξύπνιας
γενιάς πιθήκων.