Od czasu tzw. upadku komunizmu, państwo polskie wstrząsane jest ustawicznie aferami teczkowymi i domniemaną działalnością agenturalną czołowych polityków. Mieliśmy już „Bolka”, „Olina”, ostatnio pojawił się „Docent”. Media żyją agentami, czy, żeby powidzieć dokładnej, udowadnianiem, że żadnych agentów nigdy nie było i nikt nigdy niczego nie donosił. Ton reżimowej telewizji i tzw. niezależnej prasy jest tu zgodny. Lewica już dawno udowodniła, że agentów nigdy nie było, a w „partii ludzi rozumnych” nie było ich w szczególności. A nawet, jeśliby i byli, to i tak akta są niepełne, sfałszowane, a naród cały unurzany jest w kolaboracji z poprzednim systemem, więc nie wolno poszczególnym jednostkom robić żadnych zarzutów.

Ciekawostką jest, iż sprawę uwolnienia amerykańskiego szpiega rozdmuchały te same gazety, które nie tak dawno piały z zachwytu nad zdradą państwa przez pułkownika Kuklińskiego. Czy po sprawie tego tzw. pułkownika można jeszcze być w Polsce agentem na rzecz Stanów Zjednoczonych, skoro państwo polskie uznało, że donoszenie amerykańskiemu wywiadowi jest rzeczą chwalebną? Dlaczego Kukliński miałby być bohaterem, a jego następca tylko zdrajcą? Przecież robił dokładnie to samo, zdradzał tę samą polską ziemię i Polaków.

Skoro państwo polskie dobrowolnie zwasalizowało się nowemu Wielkiemu Bratu, to nie może być mowy o zdradzie. To zupełnie tak, jak gdyby dwadzieścia lat temu marsz. Rokossowskiemu zarzucić, że zdradzał PRL i współpracował ze służbami specjalnymi ZSRR! Reżim komunistyczny był marionetką Związku Radzieckiego i nie istniało dlań pojęcie zdrady na rzecz Ojczyzny Proletariatu. Po sprawie Kuklińskiego, podobnie, nie ma i mowy być nie może o zdradzie na rzecz USA. Uniewiniając Kuklińskiego reżim demoliberalny niejako, pośrednio, uznał się za ekspozyturę CIA, zachęcając wprost USA do penetracji wywiadowczej na terenie naszego kraju.

Ponieważ nikogo nie osądzono w Polsce za zdradzanie państwa w latach 1944-89 na rzecz ZSRR, później w glorii przyjmowano Kuklińskiego, to właściwie można powiedzieć, że artykuł o zdradzie państwa można w ogóle wykreślić z kodeksów, ponieważ jest to martwa litera. Niestety, od kilkudziesięciu lat nasze elity sprzedają państwo każdemu, kto ma na to ochotę. Niektórzy sprostytuowali się do tego stopnia, że niegdyś „biesiadowali” z agentami sowieckimi, a dziś sami podejmują decyzję o uwolnieniu z aresztu agentów amerykańskich. Wielki Brat pozostał, zmieniło się tylko jego położenie geograficzne; „wujek Joe” zmienił imię na „wujka Sama”. Kiedy oglądam polską politykę, to czasami przychodzi mi do głowy myśl, czy aby walka komunistów z antykomunistami nie była w rzeczywistości walką agentury radzieckiej z amerykańską?